Dag 48 Hue
Door: Robbert en Sacha
Blijf op de hoogte en volg Robbert en Sacha
29 April 2010 | Vietnam, Hué
Hue, spreek je uit als Hwee, is een soort vestingstadje. De kamer die we hebben is inclusief ontbijt, voor het eerst stelt het ontbijt iets voor. De jus d’orange is lekker en ook de koffie kan onze goedkeuring wegdragen. De hotelmedewerkers zijn uitermate vrolijk, maken grapjes en lachen vriendelijk naar je. Ze proberen je hier echt te helpen. In veel andere hotels (die we tot nu toe gezien hebben in Vietnam) begint het personeel al te zuchten als ze je zien komen aanlopen. Dit hotel geeft ons weer een goed gevoel over de Vietnamezen. We informeren vóór ons ontbijt of het mogelijk is om een vlucht naar Hanoi te regelen, die we morgen willen doen. Het is wat kort dag, maar er vertrekken 3 vliegtuigen per dag dus we hopen dat het nog kan. We zijn het gedoe met bussen en treinen een beetje beu. Altijd maar opletten of je geen poot wordt uitgedraaid en het duurt altijd langer dan gepland. Na ons ontbijtje lacht de receptioniste vrolijk naar ons, we kunnen morgen om half 3 mee met de vlucht naar Hanoi. De kosten zijn 1.200.000 Dong (nog geen € 50.-) per persoon, voor dit geld worden we bijna 700 km noordelijk gevlogen. De trein zou ons 1.130.000 Dong kosten, we vinden het verschil zo klein, dat we een ticket boeken voor morgen. Er komt nog wel tweemaal € 2.- commissie bij voor het hotel, maar dat mag de pret niet drukken.
Na het ontbijt lopen wij, inmiddels zelf ook vrolijk, naar de oude binnenstad van Hue. In Hue hebben de vroege heersers van Vietnam hun residentie gebouwd. Deze gebouwen hebben een ommuring van 10 km lang en de muur is 2 meter dik. Lekker makkelijk om te verdedigen. Om deze muur loopt ook nog een slotgracht. De citadel is slechts toegangkelijk door een van de 10 poorten, naar deze poorten lopen bruggen die zo smal zijn dat slechts 1 auto tegelijk overheen kan rijden. Het is een gezellige chaos in het verkeer (waar hebben we dat eerder gezien?). We lopen de buitenste poorten door en komen bij de hoogste vlaggenmast van Vietnam. Ze zijn er apetrots op, maar het stelt eigenlijk niets voor. Tegenover de vlaggenmast is de ingang naar de volgende binnenring van de citadel: het persoonlijk verblijf van de verschillende keizers en de gebouwen van de verschillende overheidsorganen. Deze gebouwen zijn gebouwd vanaf 1804 en zijn daarna verschilllende keren herbouwd, omdat ze in de verschillende oorlogen zijn verwoest. Veel gebouwen worden momenteel gerestaureerd, of worden compleet opniew opgebouwd.
We lopen een rondje, kijken een video met een animatie hoe de stad ooit is geweest en schieten wat plaatjes. Verder naar het midden van het enorme complex is nog een citadel. Dit is dus een citadel in een citadel binnen een citadel. Snappen jullie het nog? Extreem goed te verdedigen dus. Dit is de ‘forbidden purple city’ deze gebouwen werden uitsluitend door de keizer persoonlijk gebruikt. Helaas staat er niet veel meer, maar hier wordt (zeggen ze) hard gewerkt aan de reconstructie. De werklui die wij zien slapen in hun hangmat, de restauratie zal dus nog wel even duren.
Het is een mooie plek om rond te lopen. Het is zo enorm groot dat je slechts sporatisch andere toeristen tegenkomt. Ook zijn we even verlost van de taxi’s en de verkopers; een oase van rust. Het is ook een bijzonder fotogenieke plek, we fotograveren er wellustig op los.
We lopen heel wat kilometers en krijgen trek. We besluiten de citadel(s) te verlaten en gaan op zoek naar een eettentje. We vinden er een in het toeristisch gebied en genieten van onze lichte lunch.
Na de lunch lopen we naar het hotel, waar we voor de verandering maar weer een douche nemen. Het is vandaag bewolkt en niet eens zo idioot heet, maar door het lopen komen we alsnog bezweet terug. De stroom is uitgevallen. We kunnen dus niet online de verschillende hostels in Hanoi bekijken. We lezen een boekje en gaan aan het eind van de middag op zoek naar een lekker terrasje. Na de terras-sessie lopen we richting het hotel om een hapje te eten. Net om de hoek zit een spotgoedkoop restaurantje. Voor 86.000 Dong eten we en drinken we een drankje. We gaan vanavond niet te laat naar bed. Afgelopen nacht hebben we niet zo goed geslapen. Het bed is namelijk superklein. Ook willen we morgen een beetje fit in Hanoi aankomen.
De foto’s van vandaag: http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157623832096669/
Na het ontbijt lopen wij, inmiddels zelf ook vrolijk, naar de oude binnenstad van Hue. In Hue hebben de vroege heersers van Vietnam hun residentie gebouwd. Deze gebouwen hebben een ommuring van 10 km lang en de muur is 2 meter dik. Lekker makkelijk om te verdedigen. Om deze muur loopt ook nog een slotgracht. De citadel is slechts toegangkelijk door een van de 10 poorten, naar deze poorten lopen bruggen die zo smal zijn dat slechts 1 auto tegelijk overheen kan rijden. Het is een gezellige chaos in het verkeer (waar hebben we dat eerder gezien?). We lopen de buitenste poorten door en komen bij de hoogste vlaggenmast van Vietnam. Ze zijn er apetrots op, maar het stelt eigenlijk niets voor. Tegenover de vlaggenmast is de ingang naar de volgende binnenring van de citadel: het persoonlijk verblijf van de verschillende keizers en de gebouwen van de verschillende overheidsorganen. Deze gebouwen zijn gebouwd vanaf 1804 en zijn daarna verschilllende keren herbouwd, omdat ze in de verschillende oorlogen zijn verwoest. Veel gebouwen worden momenteel gerestaureerd, of worden compleet opniew opgebouwd.
We lopen een rondje, kijken een video met een animatie hoe de stad ooit is geweest en schieten wat plaatjes. Verder naar het midden van het enorme complex is nog een citadel. Dit is dus een citadel in een citadel binnen een citadel. Snappen jullie het nog? Extreem goed te verdedigen dus. Dit is de ‘forbidden purple city’ deze gebouwen werden uitsluitend door de keizer persoonlijk gebruikt. Helaas staat er niet veel meer, maar hier wordt (zeggen ze) hard gewerkt aan de reconstructie. De werklui die wij zien slapen in hun hangmat, de restauratie zal dus nog wel even duren.
Het is een mooie plek om rond te lopen. Het is zo enorm groot dat je slechts sporatisch andere toeristen tegenkomt. Ook zijn we even verlost van de taxi’s en de verkopers; een oase van rust. Het is ook een bijzonder fotogenieke plek, we fotograveren er wellustig op los.
We lopen heel wat kilometers en krijgen trek. We besluiten de citadel(s) te verlaten en gaan op zoek naar een eettentje. We vinden er een in het toeristisch gebied en genieten van onze lichte lunch.
Na de lunch lopen we naar het hotel, waar we voor de verandering maar weer een douche nemen. Het is vandaag bewolkt en niet eens zo idioot heet, maar door het lopen komen we alsnog bezweet terug. De stroom is uitgevallen. We kunnen dus niet online de verschillende hostels in Hanoi bekijken. We lezen een boekje en gaan aan het eind van de middag op zoek naar een lekker terrasje. Na de terras-sessie lopen we richting het hotel om een hapje te eten. Net om de hoek zit een spotgoedkoop restaurantje. Voor 86.000 Dong eten we en drinken we een drankje. We gaan vanavond niet te laat naar bed. Afgelopen nacht hebben we niet zo goed geslapen. Het bed is namelijk superklein. Ook willen we morgen een beetje fit in Hanoi aankomen.
De foto’s van vandaag: http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157623832096669/
-
29 April 2010 - 15:51
Wim Westerveld :
de citadel lijkt een beetje op de verbodenstad in beijing goeie vlucht morgen naar hanoi
-
30 April 2010 - 20:56
Lisette:
Hai, Daar ben ik dan weer na onze (reis uit Gran canaria) busreis terug uit Barcelona, nu weer fit om jullie berichtjes weer te lezen. Wat een mooie fotoos vanuit hue. En wat toch een leuke hoedjes hebben die vietnamezen op. Vanaf nu ga ik elke dag weer lezen. Ik liep 2 week achter. Nog bedankt voor Kevins verjaardags wensen ( we hadden zonnig weer en konden het in de tuin vieren)Tot horens Groetjes Lisette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley