Dag 181 Sydney

Het is vandaag een druilerige dag. We hebben slecht geslapen, we hebben toch een beetje spanning omdat we gisteren 3 geinteresseerde voor de bus hadden. Het zou perfect zijn als we de bus verkopen, dan kunnen we verder met ons avontuur. In de ochtend is het echter bijna uitgestorven op straat, niemand heeft ook maar de kleinste interesse in auto’s. Bovendien is het druilerig weer, dus iedereen die een auto wil verkopen hangt een beetje depri rond. Maar dan tegen een uur of 2 verschijnen de 2 Duitse meisjes die gisteren ook langs zijn geweest. Ze hebben nog steeds interesse in de bus, maar hebben ook een andere auto op het oog. Het is een stationwagon die aanzienlijk goedkoper is dan onze auto. Tijd om de dames een klein beetje onder druk te zetten. We geven ze een goede prijs en melden dat deze prijs alleen vandaag geldt. Ze besluiten een proefrit te maken, we helpen ze daarbij want het is niet echt geruststellend om in Sydney rond te rijden. Als beide meisjes een rondje hebben gereden willen ze er eigenlijk nog even over nadenken. Gelukkig komen op dat moment de 2 Nederlanders langs die wellicht geinteresseerd waren. Ze melden dat ze toch voor een 4 x4 gaan, maar dat hoeven de Duitsters niet te weten. We geven ze nog even bedenktijd en ze besluiten na een minuut of 5 ons wagentjes over te nemen. We leggen er wel flink geld op toe, maar we zijn er vanaf en kunnen verder. Er valt een last van onze shouders.
In een cafe’tje doen we het papierwerk en nemen een aanbetaling aan. Ze kunnen nu echt niet meer terug en we spreken af dat we morgen om 10 uur de bus overhandigen en de overige betaling regelen. Aan het einde van de middag regelen we een overnachting voor morgen in een hostel zodat we morgenochtend onze spullen daar kunnen dumpen. Als we op onze terugweg zijn naar de parkeerplaats waar we slapen krijgen, we een telefoontje dat ze maar een beperkte hoeveelheid Dollars kunnen pinnen per dag (dat probleem hadden we ook in Darwin) en dat ze de overdracht naar Zaterdag willen verplaatsen. Geen probleem, hebben wij nog even tijd om alles op te ruimen en al onze bagagge in het hostel te proppen.
Met een glimlach van oor tot oor vallen we in slaap, de laatste nacht in ons busje.