Dag 271 La Paz

Vandaag vertrekken Elodie en Benoit richting het westen. Ze hebben gisteren kaartjes voor de bus van half 1 gekocht. Na het laatste gezamelijke ontbijt nemen we gezamenlijk een taxi naar het busstation. Zij vertrekken zoals gezegt vandaag en wij willen een kaartje kopen voor morgen naar Copacabana. In de busterminal informeren we bij verschillende busondernemingen, maar de prijs is overal gelijk 25 Bolivianos. We kopen het kaartje bij het oude vrouwtje waar we als eerst hebben geinformeerd. Het blijkt dat de transfer van het hotel naar de busterminal bij de prijs in zit. Morgen tussen kwart over 7 en half 8 worden we bij ons hotel opgepikt.
De bus van onze Franse vrienden heeft een half uurtje vertraging, en om 1 uur nemen we afscheid van elkaar. Wij vonden het een bijzonder fijne ervaring om met gelijkgestemde 3 weken het grote onbekende aan te gaan. In een groepje reizen heeft toch wel wat voordelen, je bent wat flexibeler wanneer je goed op je spullen moet passen. In een busterminal blijven er 2 bij de tassen terwijl de anderen kaartjes, vervoer of onderdak regelen. Vanaf nu zullen we het weer met z’n 2 en moeten doen. We geven Elodie en Benoit nog een klein kerstkadotje mee voor thuis. Vanochtend hebben we nog bij een fair trade winkeltje 2 aardewerk kerstklokjes voor in de boom aangeschaft.
We lopen de busterminal uit richting het centrum waar ons hotel is gevestigd. In de buurt van het hotel winkelen we wat bij de verschillende winkeltjes en lunchen we in een superstijl straatje. De auto’s hebben moeite om langzaam naar beneden te rijden, ze zitten dan ook allemaal propvol met Bolivianen. Heuvelaf rijdt men hier zonder de motor te laten draaien, scheelt benzine. De besparing wordt echter ruimschoots teniet gedaan bij het naar boven rijden. Veel auto’s rijden volgas in z’n 1 bergop, dit heeft als resultaat dat er grote blauwe pluimen van uitlaatgas door de lucht dwarrelen terwijl de auto’s slechts naar boven kruipen.
Verder regelen we nog een kopietje van ons paspoort, schijnen we morgen nodig te hebben. Waarvoor is ons (nog) niet duidelijk, we gaan de grens met Peru nog niet over.
Aan het eind van de middag hakt Robbert de knoop door en koopt hij de North Face broek in het winkeltje. Uiteraard na uitgebreid afdingen.
’s Avonds eten we voor de laatste maal een kroket bij Sol&Luna (zon en maan), een leuk cafe met Nederlandse gerechten. Voorlopig zullen we weer zonder Hollandsche frituur moeten doen. We gaan niet te laat naar bed, morgen om 7 uur aan het ontbijt.

Foto’s
www.flickr.com/photos/robbertensacha