Dag 323 Panajachel

Na het ontbijt proberen we geld te pinnen in het kleine dorpje waar we nu zitten. Valt niet mee, het enige pinapparaat dat zeker geld spuugt bij gebruik van buitenlandse passen is vandaag even buiten gebuik. De overige accepteren de cirrus bankpassen niet ookal meld de sticker op de deur en het apparaat dat deze wel zou moeten werken. Gelukkig hebben we nog een reserve potje met wat Eurie en Dollaries. Het hotel betalen we dus maar in dollars en we proberen euro’s te wisselen voor Quetzal. Bij het eerste ‘wisselkantoor’ krijgen we een dramatische koers te horen waardoor we besluiten nog even verder te zoeken. Uiteindelijk blijkt de bank de beste koers te geven en daar halen we dus wat geld voor vandaag en het transport van morgen. Met de verse Quetzal op zak, lopen we naar de steiger die Panajachel met de rest van de dorpjes om het meer verbind. We nemen de boot naar San Pedro del lago aan de overkant van het meer. De tocht duurt een klein half uurtje en het water is behoorlijk onrustig. Gisteren was het vrijwel windstil, vandaag doen we de flappen aan de zijkant van de boot naar beneden, we willen graag droog aankomen.
In San Pedro valt het allemaal wat tegen, we hadden een leuk schattig dorpje verwacht dat tegen een vulkaan helling is aangeplakt. Het dorpje is klein, piepklein er er gebeurd midden op de dag helemaal niks. We lopen een rondje van een uurtje en besluiten hier nog te luchen en dan weer verder te gaan.
Tijdens de lunch raken we echter in gesprek met een ander stel Medelanders. Zij gaan 2 maanden door middenamerika reizen. We wisselen wat ervaringen uit met Arie en Noortje en komen er achter dat ze een strandtent in Heemskerk bezitten. Uiteindelijk missen we 2 keer onze boot en spreken af van de zomer hen een keer te bezoeken.
Terug in Panajachel gaan we lekker bij het zwembad liggen en brengen de tijd door met een boekje. Helaas betrekt het vrij snel waarnaar we weer naar onze kamer vertrekken. Fris van de douche gaan we op zoek naar vervoer voor morgen. We hebben expres zo lang gewacht met boeken, we hopen een reisburo te vinden dat nog lekker ruim in de plekken zit, dan zitten we niet als legbatterijkippen in een auto. Het eerste reisburo heeft echter tot nu toe geen boekingen en gaat morgen niet naar Mexico. Oh Oh, het zal toch niet….Gelukkig heeft de 2e nog maar 7 van de 14 plekken verkocht. Net als alle andere reisburo’s kunnen zij ook een ‘speciale’prijs voor regelen, we dienen geen 35 maar 30 dollar p.p. te betalen. Voor het eerst horen we dat er ook een ontbijtje bij zit, das nog eens een meevaller. Helaas doen ze dat niet voor niks, om 6:30 worden we al bij ons hotel opgehaald.
Na ons diner kruipen we er op tijd in, morgen weer vroeg dag..