Dag 231 Bora Bora

Met bakken komt het vandaag uit de hemel zetten en het lijkt maar niet op tehouden. Als we van onze kamer naar het restaurant lopen voor het ontbijt, zijn we al aardig nat. Geen dag om iets te ondernemen dus. Het plan was om vandaag een bootje te huren en zelfstandig binnen de lagoon wat te varen en te snorkelen, komt dus helemaal niets van terecht. In plaats van een heerlijke dag op het water verstoppen we ons vandaag voor het water. Het grootste gedeelte van de dag brengen we binnen op onze kamer door. Als het tussen de buien door even droog is lopen we naar het duikcentrum waar Robbert nog een t-shirt koopt, leuk om iets van deze tot de verbeelding sprekende plek te hebben. Voor Sacha lopen we nog een parelwinkel in (Frans Polynesie staat bekend om de zwarte parel), maar ze kan niet iets vinden waar ze echt blij van wordt. Veel van de parels zijn in opzichtige sieraden verwerkt, niks voor haar. Wellicht slagen we voor haar de laatste dagen op Tahiti nog. Als we teruglopen naar het hotel begint het weer te regenen, helaas dus ook nog een nat pak vandaag. De hoofdpijn van Robbert is gelukkig iets minder dan gisteren, maar hij is er nog niet vanaf.
’s Middags klaart het weer ietsje op, maar de lucht blijft dreigend. We besluiten het er niet op te wagen en vermaken ons met een uitzending van Top Gear op de computer en lezen wat in onze boeken. In de paar dagen die we hier zijn geweest, hebben we heel wat afgelezen. Nu kunnen we deze boeken achter laten, dat is ook wel nodig want we vinden onze rugtassen veel te zwaar. We maken ook een lijstje van dingen die we, zodra we in Zuid-Amerika zijn, terug naar huis gaan sturen. Eenmaal in Zuid Amerika zullen we we weer voornamelijk met bussen/treinen/auto’s en ander lokaal vervoer reizen. Onze ervaring is dat dat niet prettig is met rugtassen van meer dan 17 kilo. Ons streefgewicht voor de grote tassen is maximaal 15 kilo. We hebben dan ook nog altijd de kleine tas waar de belangrijke papieren en dingen voor onderweg in zitten. Verder hebben we soms ook nog een boodschappentasje mee, met wat eten en drinken voor onderweg. Uiteindelijk sleep je heel wat mee. Die paar kilo in je grote rugtas lijkt een klein verschil, maar na een dag zeulen merk je het verschil wel. Bovendien is het prettig om de tas zonder hulp op je rug te kunnen tillen, maar als de tas te zwaar wordt, lukt dat niet meer. Dan moet je elkaar helpen en in de tussentijd staan de kleine tassen los op de grond. Dit alles is voor Zuid Amerika echter niet aan te raden, daar kunnen in enkele seconden onoplettendheid je spullen gestolen worden.