Dag 73 Pulau Langkawi – Jerteh

Wat we vandaag gedaan hebben is kort samen te vatten: weinig. We hebben eindelijk redelijk geslapen op het eiland en genieten van de koffie bij ons resortje. We kijken wat op internet naar vluchten vanaf Borneo. Bij Air Asia vinden we wat we zoeken, we boeken de vluchten maar het hele betaalsysteem van de luchtvaatmaatschappij ligt plat. Ze geven een week per jaar 100.000 gratis vluchten weg (je betaald dan alleen de belastingen) en dat is precies deze week. Er is dus geen doorkomen aan, bijna alle Maleisiers zitten achter hun pc om een vlucht in september 2011 te boeken. In Nederland zouden we overigens precies het zelfde doen. We besluiten het voorlopig even op te geven, we hebben in ieder geval de vluchten naar KL en naar Borneo al wel geregeld. Misschien vinden we het daar wel zo verschrikkelijk mooi dat we langer dan de geplande 10 dagen willen blijven. Wellicht is het ook wel mogelijk om per schip naar Java toe te komen. Dat zal waarschijnlijk wel lang reizen zijn, maar het is weer eens wat anders. We hebben ook nog even mail contact met de 2 Nederlandse meiden Iris en Eke, die zitten 2 juli ook in KL. We hebben de afspraak om, net als in Cambodja, een pizza’tje eten, lijkt ons leuk. De rest van de dag vullen we met de lunch en het inslaan voor de busrit. We zien er toch wel een beetje tegenop, straks zit die bus propvol met lokalen die hun complete veestapel meenemen. Ook halen we nog wat geld bij het enige pinapparaat in het dorp, op de Perhintian eilanden kun je geen geld pinnen, dus we slaan in voor een dag of 10. Nadat we hebben gehamsterd (geen airmiles bij deze appie) keren we terug naar het hotel. Gelukkig is de was die we vanochtend voor de airco hebben gehangen en waar we de ventilator op hebben gezet, droog en kan worden ingepakt. We pakken onze spullen en wachten bij de receptie. We worden door een minibusje precies op tijd opgepikt en de chauffeur is een vrolijke vent. Hij vraagt of we nog boodschappen moeten doen, hij weet dat de boot voorlopig nog niet vertrekt, er is dus tijd voor een omweg. We hebben ons voorbereid en zeggen dat hij ons gewoon naar de ferry kan brengen en weer op zoek kan gaan naar de volgende klant. Hij verteld dat het momenteel erg rustig is op het eiland, maar dat hij morgen een goede dag hoopt te hebben. Morgen komt er namelijk een cruiseschip aan met 1900 passagiers. Hij verteld dat ie soms geluk heeft en ze het hele eiland willen zien, hij heeft dan een ritje voor de hele dag. Ook gebeurt het dat ze naar het duty free winkelcentrum willen, daar is geen droog brood mee te verdienen. Vol trots verteld hij ons dat hij vorige week de maker van Shrek 4 in de taxi had. Deze man (Robin konden we op het visitekaartje lezen) woont hier in een ultraluxe hotel. We vertellen dat we al een tijdje aan het reizen zijn en geen idee hebben wat er in de bioscopen draait, maar we zullen de aftiteling aandachtig bekijken als we ‘m zien.
Om even over 5 komen we aan bij de ferry en lopen we de terminal in en laten ons kaartje zien. Maar we worden verzocht even te wachten, eerst moet de boot van half 6 nog vertrekken. Nadat de boot is vetrokken kunnen wij aan boord en in een klein uurtje varen we naar het vaste land. We hebben van het reisbureau een kaartje meegekregen waarop staat aangegeven waar het busstation is, ‘t is ongeveer 500 meter lopen. We dienen ons bij counter nr 8 te melden, iedereen zit te eten, maar het word duidelijk dat we bij de 4e bus moeten zijn. We lopen er naar toe en zien inderdaad ‘Super VIP’ op de bus staan, we kijken naar binnen en zien lekkere stoelen, 3 naast elkaar ipv de gebruikelijke 4. We wachten tot het 8 uur wordt en een buschauffeur zonder voortanden verschijnt. Ja we willen naar Jerteh en we hebben een kaartje. We krijgen nog 2 kaartjes met stoelnummers en gooien onze spullen in de bus. Het valt ons op dat er bijna niemand op het busstation is. Wel komen we een verdwaalde Zuid Europeaan tegen, die een kaartje heeft van een busmaatschappij die niemand hier kent. We wensen hem veel geluk en hopen dat hij op de eilanden gaat aankomen. We stappen in de bus en moeten lachen om de ‘gezellige’ bekleding van de stoelen, echt uit het jaar pruik. We nestelen ons in de stoelen en zoeken de mogelijkheden die ze hebben, ze kunnen lekker ver naar achter en we zitten maar met 5 man in de bus. Onze angsten voor kippen en ander vee zijn voor niets geweest, tot op heden ziet het er goed uit. De buschauffeur heeft nog een ‘verrassing’ voor ons; we komen niet om 6 uur morgen ochtend aan, maar om 4 uur. Lekker dan……., we kunnen er nu niets meer aan veranderen. We hopen een redelijke nacht te hebben en zien morgenochtend (om 4 uur dus) wel weer verder.

foto's: als we een normale verbinding hebben