Dag 143 Whitsunday Islands

Afgelopen nacht hebben we gelukkig iets beter geslapen dan de eerste. Het blijft een kille, stinkende hut met een veel te klein en dun matras, maar we waren blijkbaar best moe.
We worden tegen 8:15 wakker en verplaatsen ons naar de gezamenlijke ruimte, waar we het ontbijt nuttigen. Het is zonnig buiten, dus we genieten van het uitzicht. Opeens ziet iemand een walvis redelijk dicht bij de boot, dus iedereen grijpt zijn camera en spoed zich naar het voordek. Het blijken weer twee bultrugwalvissen te zijn (moeder en kalf) die recht op de boeg van het schip lijken te koersen. We schieten mooie plaatjes en op 20 meter voor de boeg, maken ze een bocht en zwemmen weer in dezelfde richting als waar ze vandaan kwamen. Waarschijnlijk waren ze gewoon even benieuwd en wilden de omgeving verkennen.
We varen naar een andere baai, waar een enkeling nog een keer duikt, Robbert snorkelt alleen en Sacha blijft op het dek, lekker een boek lezen in het zonnetje. Het water blijkt wat warmer te zijn dan gisteren, maar blijft te koud om echt lekker de tijd te nemen voor het snorkelen en/of duiken. Vervolgens vaart de kapitein de boot naar weer een andere baai en verzorgt de kok de lunch. Op deze derde en laatste mogelijke duikplek, gaan we allebei weer even snorkelen. Dit is de mooiste plek tot nu toe qua variëte