Dag 253 Bus - San Pedro de Atacama

Sinds gisterenmiddag 18:00 uur zitten we in de bus. Gelukkig hebben we redelijk geslapen, althans voor in een bus. Uiteraard slaap je nooit zo goed als in een bed, maar elk uurtje dat je ’s nachts meepakt, heeft invloed op hoe je je voelt de volgende morgen. De eerste stop na de nacht (rond 06:30 uur) is Antofagasto, waar slechts een paar mensen in en uit stappen. Vervolgens slaan we rechtsaf, het binnenland in. Al snel veranderd het landschap om ons heen in een woestijn. Het is alsof we in een maanlandschap rijden, erg ruig en bijzonder spectaculair. Soms komen we tijden lang niets of niemand tegen en je vraagt je af of hier uberhaupt leven is totdat je een verdwaalde alpaca ziet. We hopen maar dat onze eindbestemming iets meer dan een nederzetting is met een waterput. Als we het dorpje in rijden blijkt er gelukkig een behoorlijke nederzetting te zijn. Volgens de Lonely Planet wonen er hier zo’n 3200 mensen, het naambord vermeld echter dat het er 2200 zijn. De waarheid zal er wel ergens tussen liggen. We stappen de bus uit en worden (uiteraard) besprongen door mensen die hostels en hotelletjes aanbieden; een overnachtingsplek vinden zal dus geen probleem opleveren. In de bus hebben we al wat voorbereidend werk gedaan en we weten dus naar welk hotel we willen. Bepakt en bezakt sloffen we met een licht slaaptekort door de stoffige straten. De asfaltweg houdt 50 meter voor het dorp op. De wegen in het dorpje bestaan uit willekeurig neergelegde keien en stof, veel stof. Het hele dorp gaat als het ware op in de omgeving, veel huizen zijn gemaakt van leem en doordat het zo stoffig is, heeft bijna alles een geel/bruine kleur.
Het eerste hotel is van de aardbodem verdwenen en het tweede heeft alleen nog maar plekken op slaapzalen beschikbaar. Gelukkig ziet het 3e hotel er prima uit; schone kamers met prima bedden. Net als het vorige hotel zijn hier een aantal gezamelijke badkamers, maar ook die zien er prima uit. Nadat we onze tassen in de kamers hebben gelegd lunchen we bij een restaurant waar wordt geadverteerd met hun ‘franse chef’, helaas betekent dit geen garantie voor uitstekend eten, het valt iets tegen. ’s Middags tanken we het slaaptekort van afgelopen nacht even bij door een paar uurtjes horizontaal door te brengen.
Het diner nuttigen we bij een uitstekend restaurant in het centrum van San Pedro, genaamd “La Casona”. Leuk detail is dat het nog behoorlijk warm is als we het restaurant binnen lopen, maar de openhaard is al aan. We zitten in de woestijn en het wordt hier, nadat de zon is onder gegaan, snel koud. Tegen een uur of 10 zoeken we onze kamer weer op, nu om minimaal 8 uur te slapen.

Foto's: niet gemaakt. Morgen maken we mooie foto's van het dorpje