Dag 305 Chetumal

We komen vandaag pas laat in actie. Ondanks de rust in dit hotel heeft Sacha nauwelijks een oog dicht gedaan, door alle slechte nachten is haar ritme nogal verstoord.
Het is vandaag een stuk drukker op straat en het ziet er gezellig uit. We gaan op zoek naar een tentje waar we kunnen ontbijten en vinden iets, waar men (zo denken wij) vers fruit serveren en lekker verse vruchtensapjes. We bestellen een fruitontbijtje en een verse jus d’orange. Het ontbijt blijkt echter een soort milkshake te zijn met aardbeien en iets van granen (een drinkontbijt dus). Het is echt een enorme bowl, we denken wel een halve liter. Maar het smaakt wel goed. Ons sapje krijgen we in dezelfde soort bowl en dus ook een halve liter. Het kost enige moeite om daar nog ruimte voor te vinden, maar uiteindelijk lukt het ons om ook die helemaal op te drinken. Met een klotsbuik doen we een wandelling over de overdekte markt, maar die valt wat tegen. Voornamelijk veel polyester kleding, plastic schoenen en grote gouden horloges. We vinden wel een doos die we kunnen gebruiken voor het versturen van ons pakketje. We slepen sinds cuba twee flessen rum mee en nog wat andere overbodige zaken, die willen we wel graag kwijt. Terug in het hotel, pakken we de doos in en zetten we koers naar het postkantoor. Die is vrij eenvoudig te vinden, maar als we eenmaal aan de beurt zijn, blijkt al snel dat ze het pakje alleen kunnen opsturen als er een stempel van de douane op zit, welke verklaart wat de inhoud ok is. De douane is echter op het busstation 2 km uit het centrum. We hebben geen zin om het hele eind te lopen (vooral omdat het vandaag extreem heet is) en pakken een taxi naar het busstation. We vinden de douane en laten hem de inhoud van de doos zien: geen probleem. We lenen wat plakband van iemand anders die ook met zijn pakketje staat te wachten en de doos wordt dichtgeplakt en krijgt een stempel.
We willen weer een taxi terug nemen, maar de taxichauffeurs daar hebben liever geen klanten; ze vragen 40 pesos voor het stukje, terwijl we voor de heenweg maar 15 hebben betaald! We lopen richting de grote weg en daar hebben we binnen 5 minuten een taxi die ons voor 15 pesos naar het postkantoor wil brengen. Wie het laatst lacht…
Bij het postkantoor gaat het vervolgens allemaal ook heel vlot, afgezien van het invullen van het papierwerk dan. Maar we worden goed geholpen. Omdat we blij zijn met het resultaat van onze noeste arbeid, trakteren we onszelf op een heerlijke cappucino bij een barretje dat (zo blijkt later) bij ons hotel hoort. Tegen een uurtje of 3 lunchen wij bij een cafetaria bij de overdekte markt. Wederom eten we vreselijk lekker (deze keer fajita’s met diverse toebehoren). Chetumal is alles behalve toeristisch en het is ook geen mooie stad om te zien, maar we vinden het erg leuk om hier te zijn. Het gaat er hier heel gemoedelijk aan toe en je wordt niet constant aangesproken. Na het eten lopen we naar het museum, maar helaas is die vandaag dicht. We lopen daarom nog maar een rondje over de markt en dan terug richting het hotel, waar we ’s middags nog een uurtje bij het zwembad liggen. Hier in de schaduw blijkt het hotel niet zo strategisch te zijn gebouwd. De hele dag ligt het zwembad en de stoeltjes in de schaduw van het hotel.
Als we aan begin van de avond nog een rondje doen aan de hoofdstraat van het stadje koopt Sacha nog een nieuwe korte broek, er is immers weer ruimte in de tassen na het opsturen van het pakje.

Geen foto’s van Chetumal; jullie missen niks…