Dag 322 Panajachel

We moeten echt even bijkomen en besluiten vandaag niet een rondje op het meer te doen. Rond het meer liggen een aantal kleine dorpjes die (volgens de reisgids) de moeite waard zijn om een bezoekje aan te brengen. We nemen vandaag een ‘rustdag’, doen morgen het rondje meer en vertrekken de dag erna naar Mexico. Hebben we vandaag alle tijd om lekker rond te hangen in het toch wel leuke dorpje en hoeven we ons nergens voor te haasten. De vlucht vanuit cancun naar New York is pas de 17e, we hebben nog alle tijd.Voor de volledigheid; de 22ste februari vliegen we van New York naar Dublin, om op de 27ste huiswaarts te keren. Op zondag 27 februari zetten we om 16:20 weer voet op Nederlandse bodem.
Na het ontbijt in het hotel lopen we naar het meer waar we net als gisterenavond van het fantastische uitzicht op lake Atitlan genieten. We zijn een van de weinige toeristen. De dagjesmensen zijn er waarschijnlijk nog niet en dat betekent dat we voor alle straatverkopers en middle-men interessant zijn. In een half uur wordt ons zeker 50 maal vervoer over het meer aangeboden en kunnen we een kast vol sjaaltjes aanschaffen. Prettig van de (meeste) mensen hier is dat ze redelijk snel stoppen met de verkoop, wanneer je aangeeft niet geïnteresseerd te zijn. Toon je echter enige vorm van interesse, dan heb je een nieuwe vriend voor de komende 30 minuten. ’s Middags eet Robbert bij een straatstalletje een paar tortilla’s, een feestje. Wel wat moeilijk eten, ze gooien hier niet te weinig ingredienten op de mini maisschijfjes. Na de lunch nemen we een tuk tuk naar een nature reserve waar we spidermonkeys (slingeraapjes) en coati (witsnuitneusbeer, bestaat echt) zien. Verder valt het wat tegen; onderhoud is hier een onbekend woord, af en toe moeten we echt naar het pad zoeken. De vlinders in de vlindertuin waren vandaag helaas ook niet thuis. De rest van de dag wandelen we nog wat rond in het dorp en doen het rustig aan.

Foto’s: www.flickr.com/photos /robbertensacha