Dag 334 Isla Mujeres

Zoals de receptionist van het hotel ons al had beloofd, slapen we vannacht goed. De airco moesten we wel uitzetten, maar de ventilator was voldoende vannacht. Airco’s zijn altijd lastig te stellen, of ze werken niet en blazen alleen maar warme lucht of het wordt zo koud dat je het gevoel hebt in een koelkast te zitten.
We gaan naar beneden om ons gratis ontbijtje te scoren en lopen daarvoor eerst langs de receptie voor de voucher. Helaas zit niet dezelfde persoon achter de balie vandaag en we krijgen van een oudere dame te horen dat we pas een voucher krijgen als we alle nachten vooruit betalen. Deze informatie hebben we gisteren niet gehad en we zijn het er ook helemaal niet mee eens. Na wat gediscussieer over en weer, krijgen we uiteindelijk toch onze voucher, maar het gaat niet van harte. Jammer, gisteren was de service zo goed. Maar in deze landen ligt dat dus eerder aan de persoon dan aan de organisatie.
Het ontbijt valt ook wat tegen. Je kunt kiezen uit een continentaal ontbijt (jus, koffie en toast of een croissant) of iets anders en dan wordt de prijs gekort met 40 pesos. De prijzen zijn hier echter behoorlijk hoog. Robbert kiest voor een ontbijtje met eieren (kost normaal 89 pesos) en ik neem het continentaal ontbijt. Robbert krijgt ook zijn eieren, maar helaas in combinatie met een soort van gesuikerde wentelteefjes?! Mijn croissant is niet veel beter, deze hebben ze door midden gesneden en geroosterd, als een toastje…… heel vreemd. Wederom ook jammer, gisteren hebben we in ditzelfde restaurant heerlijk geluncht, maar het ontbijt kan niet tippen aan die kwaliteit.
We verhuizen vandaag naar een grotere kamer met een klein keukentje en voor de verhuizing (de nieuwe kamer is nog niet schoon) moeten we 30-50 minuten wachten. We dumpen de tassen en lopen een rondje door het het centrum. Onderweg doen we wat boodschappen bij de supermarkt; we gaan lekker een keer onze eigen lunch maken met fruit en yoghurt. Het is inmiddels alweer maanden geleden dat we zelf iets hebben gemaakt en maandenlang in restaurants eten verveelt op den duur toch wel.
Het is vandaag bewolkt, dus een strandag is het niet. We zitten veel op onze ruime lichte kamer met de balkondeuren open en maken gebruik van de goede internetontvangst hier.
We schrijven wat mailtjes, kijken of er nog huizen te koop/huur staan aangeboden en Sacha reageert op een vacature.
’s Middags doen we weer een rondje en nemen nu de strandkant waar de ferry aankomt. Het heeft een beetje een boulevard-gevoel, maar echt ontwikkeld is het nog niet. We vinden Isla Mujeres een leuk eilandje met veel ontwikkelpotentie. Waarschijnlijk is dit over een paar jaar net zo druk als Playa del Carmen, maar nu is het allemaal nog heel relaxed.
’s Avonds eten we een pizza bij een restaurant dat Italiaans pretendeert te zijn, maar helaas, de pizza valt wat tegen en de koffieautomaat is kapot. Echt veel trek hadden we toch niet, aangezien we om 4 uur nog op ons balkon hebben geborreld met een Sol (een soort Corona maar dan beter) en zelfgemaakte salsa. Dus we laten het bij 1 pizza die we delen.
We horen de hele middag en avond eindeloos dezelfde 3 liedjes (die door rondtrekkende artiesten worden opgevoerd voor de borrelende en etende toeristen).
Dus met de tunes van “La Cucarache” , “La la Bamba” en “Quantanamera” in ons hoofd, gaan we naar bed.