Dag 163 Byron Bay

We worden verbazingwekkend vroeg wakker na de toch wat late avond gisteren. Om half 8 vinden we het prima en staan wat stram op. Na 2 bakken thee gaat het wel weer een beetje, maar de zon laat het helaas nog even afweten. We doen rustig aan na de late avond van gisterenavond en de vele wijntjes. Daarna gaat Sacha te voet naar het stadscentrum en Robbert gaat met een surfboard richting de zee. Tegen half twee is Sacha weer terug met nieuwe slippers (ja, ja eindelijk toch gelukt) en een bikini (en boodschappen), Robbert houdt het nog een uurtje langer uit. Als hij terug komt is hij door en door verkleumd en heeft geen gevoel meer in zijn vingers en tenen.
Na een warme douche en een veel te late lunch wil hij het nog een keer proberen en deze keer moet Sacha mee om foto’s te maken, om de successen vast te leggen.
De zon komt dan wat meer om de hoek kijken, dus het wordt iets warmer, maar de koude wind en het koude water zorgen er voor dat Robbert het de tweede keer maar een uurtje uit houdt. Zelfs Sacha (die op het strand zit) krijgt het koud van de wind en het koude zand. Als we terug lopen komen we Andrew tegen, die ook zin heeft om een poging te wagen. Robbert overhandigt hem zijn surfboard en springt daarna gelijk weer onder de douche. We hebben afgesproken dat we vanavond met z’n drieën uit eten gaan, dus we schrijven Wim een e-mail om hem te feliciteren met zijn verjaardag en dat we hem mogelijk niet kunnen bellen vanavond. Wanneer de zon weg is koelt het snel af, dus we besluiten om op tijd richting het centrum te lopen. Er zit een vrij nieuw Mexicaans restaurant in het centrum aan de kant van de camping. Eenmaal binnen nemen we eerst een drankje, Corona uiteraard. Andrew is attent en stelt voor de drankjes voor de hele avond te betalen, als het maar niet zo uit de hand loopt als gisteren, we zijn nog altijn niet top fit. Als we een minuut of 10 interessant naar de kaart hebben gestaard, besluiten we een paar gerechtjes te bestellen die we gezamenlijk kunnen eten. Onder het diner praten we over de verschillen tussen NL en AUS, we vertellen hem dat de Uggs inmens populair zijn en hij is bijzonder verbaast. Van origine zijn dit echte warmhouders voor surfers. Hij is de 50 gepasseerd en heeft ook een paar. Ook weet hij te vertellen waar Uggs voor staat. Het is een afkorging van Uggly (lelijk), in het begin vond iedereen deze laarsen zo lelijk dat ze Uggs werden genoemd. Uiteindelijk heeft de functionaliteit het gewonnen en hebben de warme laarsen het de modewereld behoorlijk beinvloed. Leuk verhaal, Robbert denkt er nu ook over een paar aan te schaffen. Na het gezellige etentje krijgen we helaas te horen dat de koffiemachine nog niet is geinstalleerd, jammer. We besluiten dus maar naar het centrum te lopen om daar nog even een drankje te doen. Het is zondagavond en er is niet al te veel te beleven. Na de koffie (uit een echte Italiaanse koffiemachine) lopen we terug naar ons kampementje en