Dag 110 Lovina - Legian

Terwijl we de tassen nog aan het dichtritsen zijn, komt om half 9 iemand van ons hotel naar de kamer toe om te melden dat ons vervoer naar Lovina er al is. Snel rekenen we af en stappen we in de auto. Tot onze verbazing betreft het ‘busje’ dat we verwachten een grote personenauto, best luxe dus voor onze rit naar Legian. Het eerste uur rijden continue bergop en de weg heeft amper rechte stukken. De auto waarin we worden vervoerd heeft helaas geen handvatten en dus dienen we ons regelmatig schrap te zetten op de achter achterbank. De auto heeft een dubble achterbank en vrijwel geen baggageruimte. Onze rugtassen staan op de bijrijdersstoel. We delen ons vervoermiddel met een stel uit Finland, dat onderweg is naar Kuta om het vliegtuig terug naar Helsinki te nemen. Er is maximaal plaats voor 7 personen dus klagen doen we niet. Als we boven op de vulkanische ruggegraat van Bali rijden rijden we tussen 2 enorme meren in. Helaas stoppen we niet en we hebben dus geen foto’s gemaakt onderweg. We vragen aan de chauffeur of hij ons kan droppen bij de straat waar we moeten zijn, hij geeft echter aan dat hij iedereen afzet ‘ground zero’ in Kuta, het gebied genaamd naar de bomaanslag die hier in 2002 plaatsvond. Dat is een stuk voorbij de plek waar we afgezet willen worden. We proberen hem duidelijk te maken dat hij niet hoeft om te rijden, maar ons gewoon kan droppen als we er langs rijden, maar hij lijkt het niet te begrijpen.
Als we door Denpasar rijden herkennen we regelmatig plaatsen die we vorig jaar op ons brommertje al hebben gezien. We komen dichterbij onze eindbestemming en rijden op de doorgaande weg van Seminiak in het noorden naar Kuta in het zuiden. We komen langs de zijstraat waar we afgezet willen worden en tot onze verbazing stopt de chauffeur uit zichzelf. Blijkbaar had hij het tocht wel begrepen?! Snel uitstappen dus en de tassen pakken, want we staan half op de drukke weg. Nadat we alles bijeen hebben gepakt, lopen we in de richting waar volgens ons het hotel waar we voorig jaar hebben gezeten; het Kusnadi hotel. Na een minuut of 20 lopen herkent Sacha enige winkeltjes (vrouwen hebben andere herkenningspunten dan mannen, maar wel heel handig!) en lopen we de straat in. Al snel vinden we het hotel en het valt ons op dat het een stuk drukker op straat is dan vorig jaar. De drukte heeft logischerwijs ook invloed op de prijs van een kamer, die is behoorlijk hoog. We gaan hier ons dagbudget niet halen, maar we vinden dat we wel even een paar dagen iets mogen overschrijden. Bij de balie komen we een groepje Amerikanen tegen, zij vertellen ons dat vrijwel alle hotels vol zijn. Later vandaag komen we er achter dat deze plaats momenteel wordt overbevolkt door voornamelijk Britten, zijn de vakanties daar al begonnen?
De receptionist verteld ons dat ze alleen een kamer hebben voor vanacht, morgen is het volgeboekt. We besluiten toch te blijven en zien morgen wel verder. Als we aan het strand geluncht hebben en vanuit het hotel op zoek gaan naar alternatieven voor onze overnachting van morgen, komen we het stel met wie we voetbal in Lovina hebben gekeken tegen. Zij zijn hier gisteren aangekomen en hebben 1,5 uur gedaan om een kamer te vinden. Het hotel om de hoek waar zij verblijven heeft vanaf morgen nog een kamer beschikbaar. We hebben dus voor morgen een alternatief als we bij dit hotel weg moeten. Uiteraard hebben we bij onze receptie gevraagd of ze ons willen infomeren als er een kamer vrij komt want dit hotel is nog steeds aangenaam. We gaan er van uit dat het morgen hoe dan ook wel gaat lukken om ergens accommodatie te vinden. We uploaden de verslagen van gisteren (sorry maar eerder geen tijd gehad) en kijken naar de mogelijkheden voor een liveaboard Komodo en Flores (d.w.z. een paar dagen aan boord van een boot verblijven en ondertussen duiken). We schrikken ons te pletter van de prijzen die varieren tussen 1500 en 3000 Dollar p.p. voor een 6-8 daagse trip. Dat slaat werkelijk nergens op, we hoeven ten slotte niet op een gouden wc te zitten. Dat gaan we dus niet doen. Ook kijken we alvast naar de visa mogelijkheden voor Australie, of moeten we moeilijkheden zeggen. Op de website van de ambassade wordt het niet echt duidelijk, morgen bellen we het consulaat hier op Bali. Wellicht is er eenzelfde procedure (hopelijk sneller) mogelijk als in Kuala Lumpur voor onze visa voor Indonesie.