Dag 53 Sapa

Lekker geslapen in een fatsoenlijk bed. Om een uur of 7 worden we voor het eerst wakker uit een diepe slaap. Omdat we vrij vroeg zijn gaan slapen, zijn we ook weer lekker op tijd wakker. We wrijven de slaap uit onze ogen en pakken (na een slome start) het brommertje dat alweer voor de deur staat. Waar we gisteren zo’n heerlijke cappucino hebben gedronken, daar gaan we nu ontbijten. We nemen een appelbroodje en een chocolade croissant, uiteraard gecombineerd met de lekkere koffie. We kijken op de kaart en besluiten richting de Rotan brug bij te rijden, in de buurt staan ook enorme rotsblokken met tekeningen uit de oudheid.
Het is zo’n12 kilometer rijden en onderweg komen we de Nederlanders tegen waarbij we in de coupe zaten, zij lopen al een uur en moeten nog een heel eind.
We rijden verder en moeten af en toe uitwijken voor rotsblokken die midden op de weg liggen. Ook lopen de riviertjes hier rustig over de weg. Af en toe is de rivier zo sterk dat de weg is weggeslagen en de rivier een duidelijk stuk lager ligt. Het is best spannend om door 25 cm water te rijden. De waterstromen worden ook gebruikt als wasstraat voor brommers en ook de kleding wordt hierin gewassen. We stoppen regelmatig om het prachtige landschap te fotograferen en we doen er bijna een uur over om in bij het dorpje te komen. We blijken te ver te hebben doorgereden. Dus draaien we om en vinden de ‘afslag’ naar de Rotan brug. Het is vanaf de weg nog een behoorlijk stuk naar beneden lopen. Ook op dit pad liggen af en toe gevallen rotsblokken waar je omheen moet klauteren en het pad is af en toe gevaarlijk glad. We komen aan bij de brug die niet van rotan blijkt te zijn, maar het is wel weer wiebelig bruggetje met verrotte planken. De oude brug is nog wel zichtbaar, maar daar wil je niet overheen, tenzij je levensmoe bent. Even voorbij de brug is ook nog een waterval, we lopen er heen en nemen wat foto’s. Je kunt hier ook naar boven lopen, maar dat is een bijzonder steil paadje. We besluiten om terug te lopen naar de brommer en naar de rotsblokken te rijden. Dit stelt eigenlijk niet zoveel voor. Daarom hadden we ze op de heenweg ook gemist. Er liggen 2 grote blokken tussen de Sawa’s en ze zijn inderdaad bewerkt, maar wat de tekeningen nu precies voorstellen is niet meer te zien. (niet door ons in ieder geval). Ook de blokken liggen iets van de weg, we lopen terug en kopen een cola’tje. We zijn de enige toeristen hier en worden door een stuk of 6 lokale vrouwen aangesproken of we niet iets willen kopen. Nee dank je wel. Omdat we niets willen kopen willen ze geld. Ja daag….Na een wat minder gezellig drankje (je voelt je toch wat opgelaten met 6 starende mensen om je heen) rijden we terug naar Sapa. We lunchen met een salade en een soepje en rijden langs het hotel richting de zilveren waterval bij Thac Bac. Wederom een bijzonder mooi ritje door het prachtige landschap. Aangekomen blijken we een van de weinige toeristen te zijn. We stallen onze brommer en lopen naar de watervallen. Entree is hier wederom niet duur; voor 5000 Dong p.p. mogen we de route lopen. De route bestaat uit een betonnen trap met af en toe een Kabouter Plop-paddestoel met bankjes. Al het beton doet helaas wel afbreuk aan het natuurschoon.
Na een half uurtje hebben we het wel gezien en rijden we terug naar het hotel (althans dat denken we). We missen de afslag en komen helemaal aan de andere kant van Sapa weer ingereden. Met samengeknepen billen rijden we de laatste 10 kilomer, de tank is namelijk bijna leeg. We halen het toch en leveren de brommer weer in zoals we hem hebben gekregen; met een lege tank. Op de hotelkamer nemen we een douche en pakken we de tassen langzaam in, Robbert rekent de kamer af inclusief de kosten voor het wasgoed, de brommer en het vervoer van en naar het hotel. We lezen nog wat in ons boek en checken even voor 5 uur uit. De bus van ons hotel brengt ons (voor de verandering op een normale manier) naar Lao Cai. De volle bus wordt uitgeladen en het spel van vouchers inwisselen voor tickets begint weer van voor af aan. Het hotel heeft ons verzekerd dat degene die met ons mee is het goed regelt, we geven onze voucher dus maar af en wachten een klein half uurtje op onze kaartjes. We zijn lekker op tijd en eten nog een hapje in een fast food restaurant. De pasta van Robbert bevat zoveel knoflook dat hij de komende week geen last heeft van muggen. We hebben medelijden met onze medereizigers in de coupé. In de coupé worden we opgewacht door hetzelfde stel als op de heenweg. We nestelen ons op het onderste bed en schrijven dit verslag. We hebben geen internet in de trein (raar….nee we rijden door niemandsland in Vietnam) het verslag moet dus wachten tot morgen voordat we het kunnen oploaden.
Het was een lange reis om in Sapa te komen, maar het was het absoluut waard.

foto's: http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157623871698649/