Dag 248 Valparaiso – Santiago

Na alles te hebben ingepakt nemen we een stadsbusje naar het busstation. Gisteren hebben we een kaartje voor kwart over 11 gekocht, maar de stadsbus schiet zo lekker op dat we het kaartje omruilen voor een bus eerder. De stadsbus in Valparaiso is een prima vervoermiddel, als je weet waar je moet zijn (zie verslag van gisteren) en stukken goedkoper dan de taxi. Betaalden we als onwetende nieuwkomers nog $ 7000, nu rijden we voor $ 200 p.p naar de busterminal. Zo zie je maar weer, als je ergens bekend bent wordt het goedkoper. Ook nu doet de bus er weer iets minder dan 2 uur over om in Santiago te komen. We stappen uit en nemen een taxi naar het hotel waar we eerder ook verbleven. Vanochtend in Valpo was het nog ‘lange broeken weer’, in Santiago is het echter warm en een beetje benauwd; zo’n 28 graden. We hebben inmiddels bericht gekregen van onze Franse vrienden, Elodie en Benoit, zij zitten ook in dit hotel. Bij aankomst krijgen we kamer nummer 1, zij hebben gemaild dat ze in kamer 2 zitten, we kijken dus even door de glazen duurtjes en zien een geheel opgeruimde kamer zonder tassen. Achteraf blijkt dat ze hier op alle verdiepingen dezelfde kamernummers hebben, je dient je verdieping dus ook te melden. Als we even uitpuffen op de kamer zien we dat we een mailtje hebben gekregen van het hotel in Valparaiso. We blijken de oplader van het fototoestel te zijn vergeten. We zijn verbaast omdat we alle lades en kastjes hebben gecheckt voordat we vertrokken. Waarschijnlijk is het apparaatje achter een kastje gevallen. Zonder de baterij oplader kun je niks, en het natuurlijk weer een speciaal ding die je niet op elke hoek koopt. We zullen dus terug moeten.
Met de smoor in ons lijf trekken we erop uit en lopen richting Bellavista, het gezellige studentenbuurtje. Helaas blijven alle studenten op zondag binnen en is het werkelijk uitgestorven op straat. In het centrum van de stad is er gelukkig wel het een en ander open, en na een lange wandeltocht genieten we hier van de lunch.
Terug in het hotel, ja weer te voet, ontmoeten we tegen een uur of 4 Elodie en Benoit. Zij staan op het punt om te gaan lunchen, ook voor Fransen is een uur of 4 aan de late kant, maar we gaan eerst gezamenlijk een drankje drinken in het hotel. Uiteindelijk besluiten ze lunch over te slaan en met z’n 4 en gaan we redelijk op tijd (dat is hier om een uur of 8) op zoek naar een restaurantje.
Tijdens het diner bespreken we elkaars plannen voor de komende weken, we willen allemaal naar het noorden en besluiten dit gezamenlijk te doen. We maken meteen duidelijk dat we geen verplichingen willen en ook af en toe ons eigen ding willen doen. Ze hebben precies dezelfde gedachte, we zullen met elkaar op reizen en als het zo uitkomt met z’n 4-en iets ondernemen. We besluiten eerst met de bus naar La Serena te reizen om de enorme afstanden hier een beetje op te delen en niet 30 uur in een bus te zitten. Omdat we nog terug moeten naar Valpo om de batterijoplader op te halen besluiten we dinsdag verder te reizen.