Dag 55 Hanoi – Halong Bay
Door: Robbert en Sacha
Blijf op de hoogte en volg Robbert en Sacha
08 Mei 2010 | Vietnam, Hanoi
We zouden vandaag om 8:15 worden opgehaald bij ons hotel. Verschillende busjes stoppen in de straat bij ons hotel, geen van de busjes is voor ons. Om half 9 is het dan eindelijk zover; er stopt een bus, er stapt een dametje uit en ze loopt naar ons toe. Ze verteld dat ze van Ethnic Travel is. Klinkt bekend, dus we gaan mee. We pakken onze rugtassen en gooien ze achter in het busje. In het busje zitten al 2 andere toeristen, zij komen uit Canada. We rijden een rondje door de stad, halen nog 2 nederlanders op en rijden na een minuut of 20 weer door de straat van ons hotel ???? Op nog geen 20 meter van de plek waar wij net zijn opgehaald komen de laatste 2 gasten uit het hotel, 2 Engelsen.
Het is inmiddels een uur of 9 en we zijn precies 20 meter verplaatst, de verkeerde kant op welliswaar, maar nu gaat het dan toch echt gebeuren; we kunnen richting Halong Bay. We rijden, voornamelijk stapvoets, door de spits van Hanoi. Wij begrijpen nu pas goed waarom iedereen hier een brommertje heeft, deze schieten overal tussendoor en zijn minstens 3 maal zo snel als een auto.
Het dametje dat ons uit het hotel ophaalde stelt zich voor, ze heet Thang en is onze gids voor de komende 3 dagen. Fijn om een vast aanspreekpunt te hebben, zijn we eventjes niet afhankelijk van het circus dat altijd om de toeristen hier heen hangt.
Na een uurtje is het tijd voor de eerste ‘happy stop’ van de toer, een toiletstop voor degene die moeten. Terwijl we naar de kant van de weg sturen is het getoeter niet van de lucht. Het is alsof er ieder moment een gigantische aanrijding kan plaatsvinden. In weerklijk is er niets aan de hand, ze toeteren alleen maar om aan te geven dat ze er aan komen. Ons lijkt dat iets overbodigs op een 4 baans snelweg waar iedereen dezelfde kant op rijdt, maar wij hebben het wel vaker mis gehad in Vietnam.
Het laatste uur na de tankstop kruipen we over de weg. Waar we 40 km/h mogen rijden we misschien 15. iedereen in de bus ziet de bordjes Halong; 36 km, in dit tempo duurt dat nog meer dan een uur. Iedereen zucht in het krappe, maar verder nette, busje.
Uiteindelijk komen we aan, de grote rugtassen mogen in de auto blijven liggen, die hebben we vandaag niet meer nodig. De chauffeur blijft bij de auto dus we doen niet moeilijk. Alle kostbaarheden zitten in de handbaggage, en die gaat gewoon mee aan boord. De gids koopt de kaartjes en nog geen 10 minuten na aankomst kiezen we het ruime sop.
De boot waarop we zitten is geschikt voor gezelschappen van ongeveer 50 personen, wij zitten er met 8 man en een gidsje op, we hebben dus alle ruimte. We varen richting de kalkrotsformaties waar Halong Bay zo bekend om is. Na enige tijd merken we op dat we steeds minder anderen toeristenboten zien. De gids legt uit dat dit komt doordat de meeste toeristen maar kort Halong Bay bezoeken, en de bootjes dus een klein rondje varen. Wij varen bijna 3 uur van de kust weg. Het lijkt erop dat de rotsformaties hier ophouden. Hier zijn we echt de enige toeristische boot. Onze groep vindt dit helemaal top, iedereen aan boord gaat graag van de gebaande paden af.
De rotsen die uit de zee steken steken zijn echt bijzonder mooi. We maken veel, heel veel foto’s. De kleine groep en de sfeer aan boord is helemaal goed. Nadat we zijn omgekeerd varen we een andere route terug.We passeren een overnachtingsplaats van verschillende boten (met z’n alle op een kluitje in dezelfde baai) en een parelkwekerij. Ook deze route is weer wonderschoon, en wordt door iedereen regelmatig op de gevoelige, doch meestal digitale, plaat vastgelegd. Om een uur of 7 komen we weer terug in Halong Bay. We zoeken even naar ons busje en stappen in. Het is nog ruim een uur rijden naar Van Don, de plaats waar we overnachten. Na het inchecken neemt iedereen even snel een douche en gaan we in een ‘sfeervol’ (tl licht) restaurant eten. We zijn vrij laat en de gasten voor ons hebben al redelijk wat gedronken. Bij de buren worden de laatste blikjes cola opgehaald, en het bestelde bier doet er een minuut of 15 over om onze tafel te berijken. Het mag de pret allemaal niet drukken, we genieten. Na uitgebreid te hebben getafeld met de verschillende zeegerechten is het tijd om richting het hotel te gaan. We komen lang een ‘supermarktje’ ( schuur met spulletjes die allemaal door elkaar staan) er wordt door de groep nog even wat water in geslagen, en wij nemen een ijsje toe. We trakteren de gids, en zij regeld dat we een goede prijs voor onze spulletjes betalen. Eenmaal bij het hotel word er afgesproken morgen om 8 uur te ontbijten. Op de hotelkamer zetten we de foto’s van vandaag op de computer, helaas kunnen we ze niet uploaden (net als dit verslag), we hebben geen internetverbinding hier. Morgen op het eiland is ook geen internet, het zal dus een aantal dagen duren voordat we de verslagen en foto’s kunnen plaatsen.
Foto's (veel):
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157624017276292/
Het is inmiddels een uur of 9 en we zijn precies 20 meter verplaatst, de verkeerde kant op welliswaar, maar nu gaat het dan toch echt gebeuren; we kunnen richting Halong Bay. We rijden, voornamelijk stapvoets, door de spits van Hanoi. Wij begrijpen nu pas goed waarom iedereen hier een brommertje heeft, deze schieten overal tussendoor en zijn minstens 3 maal zo snel als een auto.
Het dametje dat ons uit het hotel ophaalde stelt zich voor, ze heet Thang en is onze gids voor de komende 3 dagen. Fijn om een vast aanspreekpunt te hebben, zijn we eventjes niet afhankelijk van het circus dat altijd om de toeristen hier heen hangt.
Na een uurtje is het tijd voor de eerste ‘happy stop’ van de toer, een toiletstop voor degene die moeten. Terwijl we naar de kant van de weg sturen is het getoeter niet van de lucht. Het is alsof er ieder moment een gigantische aanrijding kan plaatsvinden. In weerklijk is er niets aan de hand, ze toeteren alleen maar om aan te geven dat ze er aan komen. Ons lijkt dat iets overbodigs op een 4 baans snelweg waar iedereen dezelfde kant op rijdt, maar wij hebben het wel vaker mis gehad in Vietnam.
Het laatste uur na de tankstop kruipen we over de weg. Waar we 40 km/h mogen rijden we misschien 15. iedereen in de bus ziet de bordjes Halong; 36 km, in dit tempo duurt dat nog meer dan een uur. Iedereen zucht in het krappe, maar verder nette, busje.
Uiteindelijk komen we aan, de grote rugtassen mogen in de auto blijven liggen, die hebben we vandaag niet meer nodig. De chauffeur blijft bij de auto dus we doen niet moeilijk. Alle kostbaarheden zitten in de handbaggage, en die gaat gewoon mee aan boord. De gids koopt de kaartjes en nog geen 10 minuten na aankomst kiezen we het ruime sop.
De boot waarop we zitten is geschikt voor gezelschappen van ongeveer 50 personen, wij zitten er met 8 man en een gidsje op, we hebben dus alle ruimte. We varen richting de kalkrotsformaties waar Halong Bay zo bekend om is. Na enige tijd merken we op dat we steeds minder anderen toeristenboten zien. De gids legt uit dat dit komt doordat de meeste toeristen maar kort Halong Bay bezoeken, en de bootjes dus een klein rondje varen. Wij varen bijna 3 uur van de kust weg. Het lijkt erop dat de rotsformaties hier ophouden. Hier zijn we echt de enige toeristische boot. Onze groep vindt dit helemaal top, iedereen aan boord gaat graag van de gebaande paden af.
De rotsen die uit de zee steken steken zijn echt bijzonder mooi. We maken veel, heel veel foto’s. De kleine groep en de sfeer aan boord is helemaal goed. Nadat we zijn omgekeerd varen we een andere route terug.We passeren een overnachtingsplaats van verschillende boten (met z’n alle op een kluitje in dezelfde baai) en een parelkwekerij. Ook deze route is weer wonderschoon, en wordt door iedereen regelmatig op de gevoelige, doch meestal digitale, plaat vastgelegd. Om een uur of 7 komen we weer terug in Halong Bay. We zoeken even naar ons busje en stappen in. Het is nog ruim een uur rijden naar Van Don, de plaats waar we overnachten. Na het inchecken neemt iedereen even snel een douche en gaan we in een ‘sfeervol’ (tl licht) restaurant eten. We zijn vrij laat en de gasten voor ons hebben al redelijk wat gedronken. Bij de buren worden de laatste blikjes cola opgehaald, en het bestelde bier doet er een minuut of 15 over om onze tafel te berijken. Het mag de pret allemaal niet drukken, we genieten. Na uitgebreid te hebben getafeld met de verschillende zeegerechten is het tijd om richting het hotel te gaan. We komen lang een ‘supermarktje’ ( schuur met spulletjes die allemaal door elkaar staan) er wordt door de groep nog even wat water in geslagen, en wij nemen een ijsje toe. We trakteren de gids, en zij regeld dat we een goede prijs voor onze spulletjes betalen. Eenmaal bij het hotel word er afgesproken morgen om 8 uur te ontbijten. Op de hotelkamer zetten we de foto’s van vandaag op de computer, helaas kunnen we ze niet uploaden (net als dit verslag), we hebben geen internetverbinding hier. Morgen op het eiland is ook geen internet, het zal dus een aantal dagen duren voordat we de verslagen en foto’s kunnen plaatsen.
Foto's (veel):
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157624017276292/
-
08 Mei 2010 - 15:08
Patty:
Was al ongerust omdat wij al een paar dagen geen verslag hadden. Gelukkig is alles goed.
groetjes,
De Stokers
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley