Dag 326 San Cristobal de las Casas – Palenque
Door: RobbertenSacha
Blijf op de hoogte en volg Robbert en Sacha
31 Januari 2011 | Mexico, Palenque
Brrrrr wat wordt het hier koud ’s nachts. Gelukkig hebben we extra haardhout gevraagd en zijn we met een behoorlijk vuurtje in de openhaard in slaap gevallen. We blijken goed te hebben gestookt, de schoorsteen is ’s ochtends nog lekker warm. Buiten, op de binnenplaats van het hotel, schijnt nog niet overal de zon. We kiezen een plekje in de zonnestralen en doen wat vitamine E op tijdens ons ontbijt. Na een half uurtje merken we dat de zon erg krachtig aan het worden is en dienen we met onze koffie in de hand weer in de schaduw te gaan zitten.
Als we de tassen hebben ingepakt lopen we voor de laatste maal naar het centrum om nog even op het terras te zitten. Er is een of andere manifestatie aan de gang op het centrale plein. Het plein wordt omringd door militairen met enorme machinegeweren. Als je zoiets in NL zou je direct denken dat er iets ernstig staat te gebeuren. Hier gaat het dagelijks leven echter gewoon door. Wij maken ons er dus niet zo druk om, doet de lokale bevolking ook niet.
Tegen half 11 lopen we terug naar het hotel en laten we een taxi bellen. Uiteraard hebben we even geïnformeerd wat het kost (25 pesos), als de taxi komt voorrijden meldt deze echter dat het 30 pesos kost vandaag, maar daar is de receptioniste van het hotel niet van gediend. Zij maakt duidelijk dat wij 25 gaan betalen en we anders niet meegaan. Uiteraard stemt de taxi-chauffeur hier mee in, we betalen waarschijnlijk nog altijd meer dan de Mexicanen zelf.
Bij het busstation zoeken we een zitje in een afgeschermde ruimte. Goed geregeld hier, je dient voor de wachtruimte door een metaaldetector te lopen en deze enige ingang wordt bewaakt. We kunnen dus rustig de grote tassen even neerzetten zonder deze meteen aan elkaar te klippen of continue vast te houden.
De busrit van vandaag is wederom erg bochtig, maar door een prachtig stuk Mexico. We rijden dwars door de jungle en komen onderweg veel piepkleine dorpjes tegen waar het authentieke leven rustig doorgaat, ook als we met de grote bus er dwars doorheen denderen. Na 2,5 uur stoppen we, we zijn precies op de helft van de 216 kilometer die we vandaag afleggen. Hier gaat het merendeel van de mensen de bus uit waardoor we het tweede stuk met slechts 6 !! mensen in een grote luxe bus zitten. Herstel 7 mensen, was de hulpchauffeur/kaartjesknipper/ baggageman vergeten. Even een wat andere invulling van klantvriendelijkheid dan in Guatemala. Daar laten ze een minibusje staan omdat ze slechts 2 mensen hebben. Uiteindelijk zijn we weer bijna 6 uur onderweg, ja gemiddeld 38 kilometer per uur geregen. Blij dat we er zijn lopen we het laatste stukje naar het hotel dat we in de Lonely Planet hebben uitgezocht, even lekker de benen strekken. Het hotel, xibalba, ziet er prima uit. Kamers zijn lekker ruim en voorzien van prive badkamer en airco. Airco hebben we hier wel weer nodig, in tegenstelling tot San Cristobal, loopt het zweet hier van ons voorhoofd sinds we uit de bus zijn gestapt. Het is hier heel erg vochtig warm, Sacha noemt het ‘jungelig’.
Geen foto’s vandaag.
Als we de tassen hebben ingepakt lopen we voor de laatste maal naar het centrum om nog even op het terras te zitten. Er is een of andere manifestatie aan de gang op het centrale plein. Het plein wordt omringd door militairen met enorme machinegeweren. Als je zoiets in NL zou je direct denken dat er iets ernstig staat te gebeuren. Hier gaat het dagelijks leven echter gewoon door. Wij maken ons er dus niet zo druk om, doet de lokale bevolking ook niet.
Tegen half 11 lopen we terug naar het hotel en laten we een taxi bellen. Uiteraard hebben we even geïnformeerd wat het kost (25 pesos), als de taxi komt voorrijden meldt deze echter dat het 30 pesos kost vandaag, maar daar is de receptioniste van het hotel niet van gediend. Zij maakt duidelijk dat wij 25 gaan betalen en we anders niet meegaan. Uiteraard stemt de taxi-chauffeur hier mee in, we betalen waarschijnlijk nog altijd meer dan de Mexicanen zelf.
Bij het busstation zoeken we een zitje in een afgeschermde ruimte. Goed geregeld hier, je dient voor de wachtruimte door een metaaldetector te lopen en deze enige ingang wordt bewaakt. We kunnen dus rustig de grote tassen even neerzetten zonder deze meteen aan elkaar te klippen of continue vast te houden.
De busrit van vandaag is wederom erg bochtig, maar door een prachtig stuk Mexico. We rijden dwars door de jungle en komen onderweg veel piepkleine dorpjes tegen waar het authentieke leven rustig doorgaat, ook als we met de grote bus er dwars doorheen denderen. Na 2,5 uur stoppen we, we zijn precies op de helft van de 216 kilometer die we vandaag afleggen. Hier gaat het merendeel van de mensen de bus uit waardoor we het tweede stuk met slechts 6 !! mensen in een grote luxe bus zitten. Herstel 7 mensen, was de hulpchauffeur/kaartjesknipper/ baggageman vergeten. Even een wat andere invulling van klantvriendelijkheid dan in Guatemala. Daar laten ze een minibusje staan omdat ze slechts 2 mensen hebben. Uiteindelijk zijn we weer bijna 6 uur onderweg, ja gemiddeld 38 kilometer per uur geregen. Blij dat we er zijn lopen we het laatste stukje naar het hotel dat we in de Lonely Planet hebben uitgezocht, even lekker de benen strekken. Het hotel, xibalba, ziet er prima uit. Kamers zijn lekker ruim en voorzien van prive badkamer en airco. Airco hebben we hier wel weer nodig, in tegenstelling tot San Cristobal, loopt het zweet hier van ons voorhoofd sinds we uit de bus zijn gestapt. Het is hier heel erg vochtig warm, Sacha noemt het ‘jungelig’.
Geen foto’s vandaag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
