Dag 228 Bora Bora

We zitten hier echt in een tropisch paradijs. Als we vandaag om 7 uur wakker worden en vlak daarna naar het restaurant lopen is het al goed warm buiten. Om 8 uur worden we opgehaald door de duikshop. Verrassend genoeg worden we in het Nederlands begroet, de duikmaster heeft in een ver verleden een Nederlands vriendinnetje gehad en heel wat van onze taal opgestoken. De duikshop is klein, maar uitermate goed uitgerust, veel nieuwe spullen en alles ziet er goed onderhouden uit.
Vandaag duiken we met 2 Braziliaanse stellen en uiteraard Fransen. Een van de Fransen pikken we met de boot op, vanaf hun 43 foot lang jacht. Deze mensen hebben het erg zwaar. De eerste duiksite (Anau) staat bekend om de aanwezigheid van manta rays. Je dient een beetje geluk te hebben, de manta’s zijn niet altijd op deze plek. Als we bij de eerst duiksite aankomen zien we al groepjes snorkelaars op een plek blijven dobberen en dat betekend dat er wat te zien is. Het water is helaas wat melkachtig waardoor het zicht niet optimaal is. Eenmaal op diepte, zo’n 18 meter, verschijnen uit de mist enorme siluetten; Manta Rays. Sierlijk vliegen deze reuzen door het water. Als ze dicht bij komen dien je stil te blijven hangen en, als het mogelijk is, je adem in te houden. Deze majestueuze dieren zijn nogal gevoelig voor geluid en bubbels, als ze je zien bewegen of er bubbels zijn draaien ze om of wijken ze uit. Af en toe lukt het ons om stil te blijven zitten en onze adem in te houden en dit resulteert in laag overvliegende reuzen. Het grootste exemplaar dat we vandaag zien heeft een spanwijdte van 3,5 tot 4 meter. In totaal telt een van de duikinstructeurs 9 verschillende manta’s. wij zien het verschil niet, we zijn te druk met het genieten van deze bijzondere ontmoeting. De gehele duik staat in het teken van de manta’s, verder zien/ kijken we naar niets anders. Helaas krijgt Robbert weer enorme koppijn als we naar de oppervlakte opstijgen. Aan boord krijgt hij een aspirine, maar de druk in z’n hoofd blijft. Pas als we de 2e duiksite van vandaag bereiken zakt het wat af. Deze duiksite (Tapu) ligt buiten de koraalring van Bora Bora en het water is hier veel helderder. We duiken met lemon sharks en blacktip reefsharks. Wederom een prima duik, maar niet zo speciaal als onze ontmoeting eerder vandaag met de manta’s. Eenmaal terug aan de wal wisselen we e-mailadressen uit met een van de Braziliaanse stellen. Ze wonen in Rio en willen ons wel rondleiden in deze wereldstad. Altijd leuk om een lokale kennis te hebben die je wat meer laat zien dat de standaard toeristische attracties. Ze vertellen dat ze op de sambaschool (iedereen in de buurt is lid) al druk zijn met het carnaval in februari.
Tegen een uurtje of 1 zijn we weer terug in het hotel en draaien we zelf een lunch in elkaar op de kamer. Robbert voelt nog altijd druk op z’n hoofd en we doen ’s middags lekker rustig aan. Aan het einde van de midag doen we nog een snelle zwempartij in de zee en genieten we van de, inmiddels veel minder hete, zon.