Dag 336 Isla Mujeres – Playa del Carmen

Het is vandaag droog maar bewolkt, we gaan dus naar Playa del Carmen. We ontbijten eerst en pakken daarna onze tassen in. Om kwart over 10 zijn we bij de terminal, maar zien dat de volgende boot pas om 11 uur vertrekt. Dat is gek, gisteren hebben we naar de tijden gekeken, en gezien dat er elk half uur eentje vertrekt. Niet lang nadat we onze tassen hebben neergezet, zien we de bekende blauw/gele ferry aankomen. Een aantal lokalen zien ons kijken en zeggen dat we voor die ferry een andere terminal moeten hebben; namelijk die van de buren 5 meter verder. Zitten we hier gewoon bij de verkeerde boothalte te wachten.. We lopen daar heen en zien meteen al de juiste tijd op het bord staan 10:30. Gelukkig zijn we nog op tijd en kunnen gelijk een kaartje kopen en doorlopen naar de boot.
De boottocht verloopt vlot en rustig en ook het vinden van een taxi gaat snel. Helaas zitten we wel bij een echt Mexicaanse driftkikker in de auto. De man loopt op iedereen te vloeken en te tieren en kent maar twee standen van de auto: heel hard optrekken of vol op de rem. Bij het busstation aangekomen kopen we twee kaartjes naar Playa en kunnen wederom meteen doorlopen, de bus vertrekt over 5 minuten. Het is gaat wel erg voorspoedig vandaag. We komen op het centrale station in Playa aan, dus we moeten een behoorlijk stuk lopen in de felle zon (die er inmiddels weer is bij gekomen). We hebben besloten eerst te informeren bij het appartement waar we de vorige keer maar 3 dagen konden blijven. Het gaat echter nogal stroef, want de heer des huizes is er niet en de dame des huizes lijkt ons niet zo goed te begrijpen. Haar Engels is net zo goed als ons Chinees. Uiteindelijk komen we erachter dat er een kamer beschikbaar is, maar voor hoe lang en voor hoeveel, geen idee. We kunnen onze spullen wel in een kamer kwijt en horen dat ze haar man over 10 minuten terug verwacht. We wachten op zijn komst, zodat we weten waar we aan toe zijn. De kamer waarin we wachten is veel groter dan de kamer die we de vorige keer hadden. Er staan twee bedden in en er zijn twee badkamers, er is ook een zitje met een eettafel, dus wel heel praktisch. Als de eigenaar terug komt vragen we aan hem of we voor 6 nachten een betere prijs kunnen afspreken. En hij is bereid om te zakken van 1500 naar 1200 per nacht. Nog steeds een flinke duit, maar we weten dat het hier goed is en we kunnen hier ook lekker ons eigen potje koken. Als de deal rond is en we de sleutels hebben gekregen, pakken we onze kleine rugtasjes en zetten we koers naar de supermarkt. Daar slaan we flink in; elke maaltijd en elk drankje dat we zelf kunnen verzorgen vanuit ons keukentje, scheelt ons weer in hoge restaurant-kosten. Eerst eten we een late lunch (het is inmiddels al 3 uur, dus het stokbroodje met bratwurst gaat er goed in) en daarna lopen we de winkelstraat op en neer en halen een softijsje bij de McD.
’s Avonds zitten we op de kamer en genieten we van de rust, de ruimte en van een aantal Amerikaanse comedy-series op tv.