Dag 169 Crescent Head – Port Macquarrie

Vanochtend is het ons weer gelukt de ranger van het park te ontlopen. Om 8 uur worden we wakker en getraind als we inmiddels zijn zijn we een kwartiertje later onderweg. We ontbijten op een parkeerplaats met uitzicht op zee. Als we de boel aan het opruimen zijn, komt er nog een auto met stickers van het park langs, de ranger? Vrolijk zwaaien we de auto voorbij.
We rijden voor de verandering maar weer naar het zuiden (begint eentonig te worden) en nemen daarbij de toeristische route. Deze route loopt een kilometer of 30 over een zandweg, maar de omgeving is prachtig. Als we tegen koffie tijd aan de oever van een rivier aankomen zetten we de auto in de rij voor de pont. Voor $ 3.- wordt ons hele hebben en houwen naar de overkant gebracht en staan we ineens bijna midden in Port Macquarrie. We drinken koffie bij de McD en lezen onze mail. Als we na de koffie boodschappen hebben gedaan besluiten we hier een nachtje te blijven. We zoeken een camping aan het water op. Op de camping zoeken we een windluw plekje, het waait hier als een gek en het is daardoor behoorlijk fris. We denken een plaatsje gevonden te hebben en stallen ons wagentje hier.
De rest van de dag brengen we door met het doen van de was en het opruimen van de bus. Na een aantal dagen in de wildernis is het busje toch wel toe aan enige organisatie. De plekjes van de afgelopen dagen waren behoorlijk zanderig waardoor je minder snel spullen even op de grond neerlegt en ze dus in de bus belanden. De was is tegen het avondeten alweer bijna helemaal droog (zon en wind doen wonderen) en kan dus meteen ingepakt worden. Tijdens het avondeten krijgen we nog bezoek van een 30-tal super fel gekleurde parkieten die de schil van onze appel erg lekker vinden. Wat kunnen die beesten een lawaai maken om een schilletje.
Ook hier geen mogelijkheid om een vuurtje te stoken en dus een koude avond. Vroeg naar binnen dus en nog even lekker een boek lezen….

Paar foto’f
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157624828178322/