Dag 208 Franz Josef Gletsjer – Westport

Wederom goed geslapen, alhoewel we wel een beetje verkreukeld wakker worden. Het matras bestaat uit 3 delen en 1 deel neigt steeds weg te glijden, waardoor je met je schouder op de plank ligt. Bovendien maken we elkaar toch bij elke draai wakker, omdat het zo klein is. Niet teveel zeuren; de zon schijnt dus we ontbijten uitgebreid buiten in het zonnetje. Dit is een prima camping en we hebben een leuk plekje, naast een afgeschermd natuurgebied, waar we vreemde vogels spotten.
Pas om half elf vertrekken we van de camping, het doel is Westport, met onderweg een stop bij de Punakaiki Pancake Rocks. De weg is af en toe bijzonder bochtig en steil en op andere momenten weer vlak en vlot begaanbaar. Tegen 14:00 uur komen we aan bij de Pancake Rock en voordat we aan de wandeling beginnen, doen we een late lunch vanuit de kofferbak van de auto. De wandeling is ongeveer 20 minuten en is erg de moeite waard. We hadden al een en ander erover gehoord van andere reizigers, maar onze verwachten zijn weer overtroffen.
Het zonnetje komt er af en toe ook bij, dus we kunnen zelfs een paar zonnige plaatjes schieten.
Na de stop rijden we weer door richting Greymouth en Westport. Tegen half vier komen we aan bij de camping (Seal Colony Top 10), dus onze verwachtingen waren hooggespannen. De camping valt echter tegen, het is er klein, de keuken wordt gerenoveerd (gelukkig wel bruikbaar) en de Seal Colony is niet voor de deur. We nemen een thee’tje en vragen ons af wat we moeten doen om de tijd door te brengen. Het zonnetje is hier niet doorgebroken en de wind maakt het eigenlijk te kil om buiten te zitten. We besluiten om er nog maar een keer op uit te rijden richting het stadje. Terwijl we de straat uitrijden zien we een informatiebordje met “Seal Colony 16 km”. We draaien de auto om en gaan op zoek naar de zeehonden. We vinden de parkeerplaatsen vrij eenvoudig en gaan te voet verder. De bordjes beloven ons zeehonden na ongeveer 500 m wandelen. Onderweg ruiken we ze wel (bah wat een lucht) , maar we zien ze niet. Bij het uitkijkpunt zien we ze ook niet meteen, totdat we wat beter kijken. Dan zien we ze her en der verspreid over de grote rotsblokken. Zelf zijn ze bijna net zo grijs als de rotsblokken en daarom zagen we ze niet meteen. We maken wat leuke plaatjes en lopen naar een paal waarop verschillende hoofdsteden in de wereld worden aangegeven inclusief de afstanden. Helaas staat Amsterdam er niet bij, maar gezien de afstand naar Parijs en Londen zijn we ruim 16000 km van huis. Nog eventjes en we komen weer dichterbij i.p.v. steeds verder weg. We zien bij de wegwijzer ook een Weka lopen. Een loopvogel die hier veel voorkomt. Het lijkt een kruizing tussen een kip en een hoentje en volgens ons zou het wel eens verre familie kunnen zijn van de Kiwi.
We lopen terug naar de auto en zoeken de camping weer op, het is inmiddels vijf uur en we pakken de computer en de kookspullen en lopen naar de keuken. Sacha schrijft de verslagen van de afgelopen twee dagen en Robbert is lekker aan het kokkerellen en kletst ondertussen met andere keukengebruikers.
Vandaag zullen we er waarschijnlijk vroeg induiken, bij gebrek aan andere opties.

Foto’s:

http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157625130780734/