Dag 120 Batchelor- Walker Creek

Helaas hebben we de vorige eigenaren van ons busje niet te pakken gekregen, er zit dus niets anders op dan de garage opdracht te geven het hele systeem uit de auto te halen. Om even voor half 8 staan we op, en om 8 uur zijn we bij de garage (zoals gisteren afgesproken). ‘Dan’; de monteur van vandaag, zou eigenlijk eerst wat auto’s moeten ophalen maar dat gaat niet door. Hij kan dus meteen aan onze bus beginnen. De hele operatie duurt nog geen uur; het was blijkbaar een eenvoudige startonderbreker, en we kunnen rond 9 uur weer op pad. Sacha is inmiddels terug naar het hotel gelopen en staat in de deuropening om met rugtas en al naar de garage te lopen. We hebben besloten om hoe-dan-ook uit te checken, als de bus pas vanmiddag om 4 uur klaar was geweest kunnen we er toch in slapen. Maar dat blijkt dus niet nodig. We pakken onze spullen in de bus en rijden naar Buley Rockhole, een beekje met her en der een poeltje waar verschillende mensen al een duik nemen. De tweede stop is Florence falls,waar Robbert z’n zwembroek aantrekt voor een verfrissende duik. Het is ruim een kilometer door de jungle lopen om bij dit bijzondere plekje te komen. Tijdens het lopen komen we sporadisch mensen tegen, bij de watervallen zelf is het echter best wel druk. Ook deze plek is werkelijk prachtig en het water heerlijk verfrissend. Voor de terugweg nemen we de makkelijke route, er blijkt ook een trap naar de watervallen te lopen. Deze is een stuk korter, maar wel even een klimmetje, zeg maar.
Er zijn ook veel mensen die deze (kortere) weg naar beneden, naar de waterval, nemen. De derde stop zijn de de populaire Wangi Falls. Volgens de lonely planet een heerlijke plek om ook een verfrissende duik te nemen. Dus deze keer wurmt Sacha zich (in de bus) ook in haar bikini, om vervolgens te ontdekken dat de toegang voor zwemmers is verboden in verband met krokodillen-gevaar. Erg jammer, maar de watervallen zijn echt prachtig en we besluiten om dan maar de 1,8 km loop-walk (lus-wandeling) te doen. Deze leidt helemaal bovenlangs de watervallen en weer naar beneden. Ook dit is een aardige klim en het is flink heet, maar we hebben water mee en we worden beloond met een prachtig uitzicht over de outback die zo ver reikt als het oog kan zien. Zelfs de weg, waarop we zijn gekomen, kun je niet zien door de dichtbegroeide vegetatie. Onderweg zien we de fruit bats (vleermuizen die fruit eten) in de verschillende bomen hangen. Ook horen en zien we pappagaaien, allemachtig wat kunnen die krijsen terwijl ze vliegen.Terwijl we afdalen, komen we een klein zijstroompje tegen, waar we ons gezicht even mee opfrissen. Eenmaal beneden, gaan we even lekker op een bankje zitten uitrusten, met het uitzicht op de watervallen. Alhoewel de natuurschoon echt ‘wild’ is, zijn de parken goed uitgerust met faciliteiten zoals, toiletten, picnickplekken, barbeques en bankjes. Geen wonder dat veel gepensioneerde Australiërs met een camper hier rondreizen, de bezienswaardeheden zijn allemaal zeer indrukwekkend, maar ook heel toegangelijk en eenvoudig bereisbaar.
We stappen weer in de auto en bespreken onze volgende stop. We willen doorrijden naar Walker-Creek en kijken of we daar kunnen overnachten. Als we aankomen, is de eerste indruk van de plek niet erg spannend. Maar we besluiten om uit te stappen en even te kijken wat het beekje inhoudt. Het beekje ziet er heel uitnodigend uit (helemaal voor Sacha, die al een hele dag bezweet rondloopt en echt even behoefte heeft aan een opfrissing), er is een mogelijkheid om kampvuur te maken en er zijn toiletten. Dat is voldoende voor ons, de rest hebben we zelf bij ons. Als en een mooi plekje hebben gevonden zetten we ons kampementje op en nemen we een plons in het water. Onze kleren van vandaag nemen we gelijk maar even mee, om ze uit te spoelen. We trekken alle bakken uit de auto om te kijken wat we nu eigenlijk allemaal bij onze bus hebben meegekregen en doen even een herinrichting van alle spullen, zodat we de ruimte efficienter benutten. Het blijkt dat we wel het een en ander hebben, maar dat het bijzonder magertjes is. Morgen gaan we terug naar Darwin om extra voorraden in te slaan, we zullen dan gelijk even wat aanvullingen kopen om het kamperen nog wat verder te veraangenamen. We kunnen dan ook de finale van de WK voetbal zien: Nederland tegen Spanje.
Tegen een uurtje of 6 stoken we een vuurtje en beginnen we met het klaarmaken van onze maaltijd. Het is weer pasta (aangezien het reeds opengenmaakte potje saus beperkt houdbaar is), met in stukjes gesneden worst (moest ook nodig opgemaakt worden). Het smaakt prima en we voelen ons helemaal happy in deze omgeving. Tegen 7 uur wordt het opeens snel donker en we doen daarom snel nog even de afwas en verschonen we het bed, voordat we helemaal niets meer kunnen zien. Als de duisternis is ingevallen, verbazen we ons over de hoeveelheid sterren in de hemel. Zoveel hebben we nog niet eerder gezien. De melkweg is ook goed te onderscheiden. We prijzen ons gelukkig dat we dit mogen meemaken.
Om half 9 houden we het voor gezien, we zijn beiden moe en het is toch te donker om nog iets te doen (morgen dus ook even een olie-lampje kopen). We kruipen in bed (in de bus) en laten de schuifdeur open, anders wordt het snel te warm. We moeten even wennen aan deze slaapplek (het matras is toch wel erg dun) maar uiteindelijk vallen we toch in slaap met op de achtergrond het geluid van het stromende beekje, nog geen 20 meter bij ons busje vandaan…Heerlijk.

Foto’s:
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157624560967243/