Dag 286 Lima

Gisteren hebben we wat gewindowshopt bij de verschillende kledingmagazijnen die bij ons in de buurt zitten. Nadat we hebben gepolst wat het kost om een pakketje op te sturen gaan we vandaag voor de aankopen. Zelfs Robbert (niet zo’n fan van winkelen) vindt het leuk om door de bergen t-shirts, broeken, shorts en prularia heen te graven. Uiteindelijk zijn we een uur of 2 bezig en scoren we in totaal 8 t-shirts van guess,banana republick, Oakley, converse en holilister. Gemiddelde schade € 5,30 per shirt !!!
De doos voor het naar huis zenden wordt afgevuld met sur-plus kleding en dichtgeplakt met het kleine beetje plakband dat we nog hebben.
Bij het postkantoor staat, zoals bijna bij elke luxe winkel, een bewaker met een pistool. Netjes in de rij wachten tot hij naar ons knikt dat we aan de buurt zijn. De baliemedewerkster die ons ‘helpt’ heeft duidelijk haar dag niet. Snauwerig worden we in het Spaans toegesproken; iunvullen; kopietje van paspoort. Uuuh? Kopie paspoort, ik wil niet op reis, alleen dit pakketje naar NL opsturen. Nou daar heb je een kopietje van je paspoort voor nodig. Oke, hier is mijn paspoort, kun je een kopietje maken. Neej….moet je zelf regelen en wij hebben geen kopieerapparaat !!!! Sacha trekt eropuit om het kopietje te regelen. Ondertussen wordt de doos opengemaakt en de inhoudt bekeken; schoenen, kleding, reisgidsen en wat kleinigheden. Snel wordt de doos weer dichtgeplakt en Robbert vraagt het ‘zonnetje’ of ze dat even voor alle kanten wil doen, we hebben geen tape meer. Nee de doos is volgens haar goed dicht. Toch doorvragen of het misschien tot de service behoort om dit pakket, wat bijna 20.000 kilometer gaat reizen, iets meer aandacht te geven dan de brieven die normaal worden afgehandeld. We betalen er immers ook 50 maal zoveel voor. Met gepaste tegenzin worden er nog wat extra tapes geplakt. Het pakketje is klaar en Sacha is inmiddels terug met het kopietje van t paspoort. Na alles te hebben ingevuld dient er ook nog een vingerafdruk op 8 !!!!! blaadjes te worden achtergelaten. Robbert heeft dus de rest van de dag een blauwe rechter wijsvinger.
Terug in het hotel gaat de delefoon, een onbekend nummer met even onbekende cijfercombinatie. De vliegtuigmaatschappij, de vlucht van morgen is verlaat, in plaats van de geplande 10:30 vertrekken we nu om 19:05. Fijn dat ze bellen, scheelt ons 9 uur wachten op het vliegveld. Omdat we dus morgen niet vroeg op hoeven besluiten we nog maar een filmpje te pakken. Helaas krijgen we het niet voor elkaar om een kaartje voor een Engelstalige film te bemachtigen, gisteren hebben we de enige gezien. Hoe zit het dan met R.E.D waar we gisteren heen wilde, die schijnt pas vanaf begin 2011 te draaien.
We besluiten op de kamer wat tv te gaan kijken. We zijn goed en wel terug in het hotel, gaat weer de telefoon. Vlucht is weer verzet, nu naar de orginele tijd. Wat een mazzel dat we in het hotel zijn en dit telefoontje niet gemist hebben. Tijd om onze tassen in te pakken en op tijd naar bed te gaan. We dienen om half 8 op het vliegveld te zijn en besluiten om 7 uur de taxi te bestellen. Omdat we zo vroeg vertrekken rekenen we vanavond het hotel vast af en gaan redelijk op tijd slapen.