Dag 109 Lovina

Vandaag zijn we op tijd voor het ontbijt en dat betekent hier pannekoeken ! Na ons behoorlijk vullende maaltijd lopen we naar het einde van de straat en huren daar een brommertje voor vandaag. We hebben ons dagrugzakje al gepakt dus rijden we meteen naar de eerste bestemming van vandaag. De reisgids vermeld dat Singaraja een leuk plaatsje is met verschillende gebouwen uit de tijd dat de Nederlanders Indonesie overheesten (lees uitbuitten). We rijden er heen, er doorheen en er langs, maar van mooie koloniale gebouwen kunnen wij geen spoor ontdekken. Na de mislukte zoektocht besluiten we naar de warm water-bronnen te rijden, even ten westen van Lovina. We missen het bord (dat verkleurd/gebleekt/onleesbaar is) en komen in het achterland terecht, erg mooi, maar niet waarvoor we kwamen. Op de terugweg nemen we wel de juiste afslag en komen terecht op een weggetje met alleen maar stalletjes met toeristenprularia. Iets anders dan we hadden verwacht. Toch besluiten we een kaartje te kopen en de brommer in de ‘bewaakte’ stalling te plaatsen. Als we het terrein op lopen valt ons meteen op hoe gecultiveerd ook hier alles weer is. Later tijdens ons bezoek kijken we nog even bij de echte warm waterbron (365 dagen per jaar water van 38 graden) die uiteraard met een heilig beeld is vergezeld. Bij het bezoek genieten we van het warme water, al doet het wel een beetje vreemd aan dat het niet echt helder is. geen idee waardoor het komt, wellicht door het hoge zwavelgehalte. Dat er zwavel in het water zit is vooral bij de bron goed zichtbaar door de okerkleurige afzetting ervan en het is ook goed te ruiken. Na even heerlijk te hebben geplonst besluiten we na een klein uurtje dat het wel weer genoeg is en lopen we terug naar de brommer. In de Lonely Planet hebben we gelezen dat er ook een leuke waterval in de buurt zit, daar besluiten we heen te rijden. Onderweg drinken we bij een klein winkeltje een drankje. Terwijl we onze aankopen naar binnen werken wordt de winkel per brommer bevoorraad. Overvol bepakt en met een zachte band worden er dozen met water, kratjes met flesjes frisdrank en andere onhandig verpakte goederen aangevoerd. Vervolgens vertrekken we weer landinwaards. Na iets meer dan 500 meter staat er een bordje met ‘parking’. Te voet vervolgen we onze weg naast een irrigatiekanaal waarvan de randen af en toe als looppad wordt gebruikt. Erg toeristisch doet het niet aan en we komen onderweg dan ook niemand tegen. In tegenstelling tot de warm water bron van eerder vandaag is dit water erg koud, dus lekker verkoelend. Maar ook dit water is niet echt helder, het heeft een melkachtig kleurtje. We pootje baden in het water en maken wat foto’s van deze grappige plek. Eenmaal klaar met afkoelen en weer terug bij de brommer wordt ons verteld dat er betaald moet worden voor het parkeren van de brommer. Geen probleem, maar we willen dan wel graag een kaartje. Het verhaal wordt iets aangepast, het is meer een donatie. Gelukkig hebben we nog 1000 Rupiah in onze zak, maar of de ‘parkeerwachter’ blij wordt van deze gift van nog geen dubbeltje?
Als we weer in de buurt van ons hotel zijn besluiten we onderweg nog even te lunchen bij Barclona, heerlijk en niet te duur. De rest van de middag (het is inmiddels al een uur of 3) brengen we door aan het riante zwembad, heerlijk die luxe.
’s Avonds brengen we de scooter terug en eten we in een resaurant met zeezicht. Morgen ochtend nemen we de shuttle bus naar Kuta. We willen het liefst weer overnachten in hotel Kusnadi, dat was vorig jaar zeer goed bevallen, we hopen dat ze plek hebben.

Foto’s: Te traag internet komen nog wel...