Dag 258 San Pedro de Atacama

We lopen na het ontbijt eerst naar het reisbureau om de trip naar Bolivia (die voor morgen op het programma staat) definitief te maken. We krijgen echter het verzoek om vanmiddag om 4 uur terug te komen, dan is de planning definitief en weten we 100 % zeker of we mee kunnen of niet. We hadden andere plannen voor vandaag maar besluiten e.e.a. om te gooien omdat we, als we niet met dit reisbureau mee kunnen, een alternatief te kunnen regelen. Eigenlijk zouden we een toer naar het noorden maken en dan tegen de avond de auto terug brengen in Calama. We besluiten dit te schrappen en in het begin van de middag over de geasfalteerde en dus snelle weg naar Calama te rijden. We brengen de auto terug in de staat waarin we deze hebben meegekregen, met de tank helemaal leeg en het lampje brandend. Goed gepland vinden we zelf, we willen deze gasten geen druppel kado geven voor de slechte service. Daar aangekomen brengen we de auto terug bij het verhuurdepot. Meteen als we binnen komen wordt er op een oude schade gewezen aan het spatbord. Lachend (vanwege de absurditeit) reageren we dat dit een oude schade is en we staan meteen op scherp. Als we het papierwerk rond maken en willen vertrekken is er opeens een probleem. We hebben een 2e bestuurder toegevoegd en dat kost US $ 20.-, wisten we wel, maar we maken geen slapende honden wakker. Ze komen op de proppen met een bedrag van 27.000 pesos, ruim € 40 en dus beduidend meer dan de 20 dollar die op het contract staat. Er wordt iets vaags gemopeld dat het met de belasting te maken heeft, maar wij wijzen op het contract waarop staat vermeld dat alle prijzen inclusief toeslagen zijn. Na wat heen en weer gedoe wordt het kantoor in Santiago gebeld, althans dat beweren ze. De dame aan de lijn spreekt redelijk Engels. Robbert wijst er op dat er in het contract een bedrag van 20 usd is gemeld en dat alle belasting inclusief is. Dan verteld de vrouw dat er ook een probleem is met de hoeveelheid diesel. Nou wij dachten van niet, leeg mee geven is leeg terugbrengen. Kwaad kijken we de mensen van het depot aan en overhandigen hun de telefoon. Ze zoeken het onderling maar uit, wij zijn bereid de 20 dollar voor de extra bestuurder te betalen en verder geen cent meer. Ze vertellen dat 20 dollar overeenkomt met 11.000 pesos, maar de werkelijke koers is 9600 (handig zo’n Iphone). Na nog wat geharrewar komen we er dan eindelijk uit. We leggen 10.000 Pesos op tafel en willen hiervan een factuur, die we naar de verhuurmaatschappij kunnen sturen. We hopen op deze manier dat ze nooit geen klanten meer doorsturen naar deze boevenbende.
Na een bezoek aan de bank en apotheek lopen we naar het busstation waar ons de 2e verrassing van vandaag te wachten staat. 4 Dagen geleden (bij het ophalen van de auto) informeerden we naar de bussen die riching San Pedro vertrekken, en kregen te horen dat er verschillende mogelijkheden waren: 4 uur, half 5 en rond 7 uur. De bussen van 4 uur en half 5 bestaan vandaag echter opeens niet meer en de eerste is om 5 over 7. Er zit dus niets anders op dan 3 uur te wachten in de verschrikkelijke stad Calama. Eerst lunchen we bij een Chinees restaurant aan de overkant van de weg, lekker. Helaas sluit het restaurant om half 5. Daarna doen we boodschappen voor de reisdag morgen en de resterende tijd brengen we wachtend door op het busstation.
Als er om 7 uur nog geen bus is beginnen we ons af te vragen hoeveel ongeluk we vandaag nog kunnen hebben. Gelukkig verschijnt om kwart 7 over de bus, maar die wordt eerst nog helemaal schoongemaakt zodat we pas tegen half 8 vertrekken. Dit betekent dat we om even voor 9-en terug zijn in San Pedro. Snel lopen we naar het reisbureau ,dat al dicht blijkt te zijn. We komen echter de man van het reisbureau onderweg tegen en hij meldt ons dat we morgen om 8 uur worden opgepikt; de reis gaat dus gewoon door. Ook Elodie heeft mazzel, de wasserette is nog open, dus ze kan morgen een volle tas met schone spullen meenemen naar Bolivia. Omdat we zo laat hebben geluncht, eten we ’s avonds laat nog een kleine maaltijd en pakken we na een verfrissende douche de tassen in. Pas na twaalven gaat het licht uit.
Wellicht voorlopig het laatste verslag, we hebben geen idee of en hoe het internet in Bolivia is.
Geen foto’s vandaag.