Dag 149 Byfield ( Red Rock)
Door: Robbert en Sacha
Blijf op de hoogte en volg Robbert en Sacha
09 Augustus 2010 | Australië, Byfield
Gisterenavond een fanastische sterrenhemel boven ons en dus vannacht weer waanzinnig koud gehad. Licht verkleumd worden we wakker en warmen ons op in het ochtendzonnetje dat meteen lekker warm is. Doordat we gisteren bij het kampvuur hebben gezeten ruikt onze kleding ernorm naar rook. We wassen het een en ander uit zodat het vandaag in de zon kan drogen en zetten daarna koers naar een opvanghuis voor dieren. Het Wildlife Sanctuary is een non profit park dat zieke en aangereden dieren opvangt en ze waar mogelijk terug zet in de natuur. De entreeprijs is aan de hoge kant ($ 25 p.p) maar al het geld wordt besteed aan de dieren en de verbetering van hun leefomgeving. We kopen nog 2 zakjes voer (soort bix-korrels) om de dieren een extra’tje te geven. Meteen na de ingang zien we al een koala, deze is hier opgevangen omdat hij bijna blind is en zal de rest van z’n leven hier dus doorbrengen. Verder in het park lopen er kangaroo’s los en deze blijken bijzonder vriendelijk (waarschijnlijk door ons zakje met voer). Je kunt ze rustig aaien en ze hupsen vrolijk met je mee als je je verplaatst. We zijn vrij vroeg in het park dus de dieren hebben nog alle aandacht voor ons voer. Later op de dag zijn de meesten het voer een beetje zat en nemen niet meer de moeite om naar je toe te komen. We zien verschillende soorten kangaroo’s, de ene beduidend groter en anders qua bouw dan de ander. Om 1 uur wordt er door het park een voorstelling gegeven waarbij het e.e.a wordt verteld over de doelstelling van het park en de verschillende dieren. Ook is er de mogelijkheid om met een koala op de foto te gaan. Dat laten we natuurlijk niet lopen en we gaan allebei met een klein pluizig wezentje op de foto. Ook kunnen we met een python, een tweetal hagedissen en een pappagaai op de foto. De pappagaai vindt Sacha d’r oor erg interessant en probeert met z’n snavel te voelen wat voor raar ding dat nu is. Sacha schrikt zich een hoedje, maar ze (vrouwtjes zijn rood, mannetjes groen) bijt niet hard en er is dus niets aan de hand. Na het bezoek vertrekken we richting Yeppoon waar we nog wat boodschappen doen en onze watervoorraad aan te vullen om vanavond en morgen ook nog wat te eten en te drinken te hebben. Eenmaal terug bij Red Rock is het tegen half 4 en steken we het kampvuur weer aan. Het hout is hier van naaldbomen die bijzonder goed beschermd zijn tegen bosbranden. Eerst dient de schors een half uurtje weg te branden, daarna gaat het daadwerkelijke hout pas branden. Het duurt dus even voordat we een lekker vuurtje hebben, maar als het eenmaal donker wordt (rond 7 uur) zitten we er weer lekker warm bij.
Ook vanavond wordt het diner weer grotendeels op het houtvuur bereid, heerlijk primitief koken.
foto's:
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157624685973588/