Dag 224 Moorea

De wekker gaat vanochtend om 7 uur waarna we in onze kamer ontbijten met hapje en een sapje dat we gisteren bij de supermarkt hebben gekocht. Om half 8 lopen we naar het duikcentrum en krijgen we onze spullen voor vandaag uitgereikt. Vandaag duiken we met een andere duikmaster en een andere toerist. Prima geregeld zo’n lekker klein groepje. Het waait nog altijd als een wilde hier en Sacha ziet het eigenlijk niet zitten om, net als gisteren, met deze hoge golven aan boord te moeten klimmen na de duik. Gelukkig ligt de duikplek van vandaag redelijk beschut en is de golfslag een stuk minder. We duiken vanochtend op de site die Canyon heet en bekend staat om haar lemon sharks. Als Robbert als eerste overboord is gesprongen en op de rest wacht kijkt hij alvast naar beneden in het wederom superheldere water. Er zwemmen al 5 haaien boven de bodem onder de boot. Een ervan is werkelijk enorm (voor wat we tot nu toe gezien hebben) we schatten het exemplaar op een meter of 3. Gedurende de duik komt deze gigant regelmatig even polshoogte nemen bij ons, maar hij houdt (gelukkig) altijd wat afstand. Op een gegeven moment probeert Robbert een foto te maken van een blacktip reefshark, deze zijn ongeveer 1,5 meter, en heeft hij niet door dat de grote grijze haai langzaam het beeld in zwemt. Dit dier is niet alleen lang, ook de omvang is enorm. Terwijl het dier in beeld verschijnt, zien de andere duikers dat hij zich kapot schrikt. Je bent alleen maar naar het lcd-schermpje aan het kijken en hebt geen idee wat er om je geen gebeurd. De omstanders moeten lachen om Robbert’s schrikreactie.
De duik van vandaag is meer gevarieerd dan die van gisteren we zien dus blacktip reefsharks, grijze haaien, lemonsharks, een hawksback schildpad (met gekarteld schild), murenes en clownsvissen. Er zijn veel vissen hier, maar ook hier is het koraal veelal dood, jammer. Aan het einde van de duik heeft Robbert enorm veel last van koppijn, als we op een meter of 5 een safety-stop maken is het alsof zijn hoofd uit elkaar barst. We snappen er niets van, er is niets fout gegaan tijdens het duiken en we zijn ook niet te snel omhoog gegaan. Gelukig zakt het iets af tijdens de 3 minuten dat we op deze diepte onze decompressiestop houden.
Na de duik klimmen we redelijk simpel weer aan boord en tegen een uur of 10 zijn we weer aan wal. In onze kamer rusten we even en laat Robbert z’n hoofdpijn verder afzakken, we drinken vandaag lekker veel. De duikmaster vermoedt dat de oorzaak lag in te weinig te hebben gedronken. Voor de lunch lopen we een kilometertje naar het winkelcentrum waar we ook even wat drinken in slaan voor morgen. Dit willen we niet nogmaals meemaken.
Als we terug zijn in ons resortje kijken we even op internet en vinden we een mailtje van het hotel op Bora Bora. Het hotel attendeert ons er op dat de vluchtgegevens die we hebben doorgegeven voor november zijn ipv oktober. We checken het op onze e-tickets en blijken inderdaad tickets voor november te hebben geboekt. Stom, stom stom. Meteen bellen we air Tahiti en leggen uit wat er verkeerd is gegaan. Geen probleem. We kunnen de data veranderen. We vliegen nu de 23 ste van Moorea naar Bora Bora (1 dag eerder) en vliegen de 29 ste (1 dag later) naar Tahiti terug met onderweg tussenstops op 2 andere superkleine eilandjes. We zijn echt hartstikke blij dat we dit konden aanpassen en danken de Air Tahiti medewerker uitvoerig. Nu nog even een mailtje naar het hotel. Of we een dag eerder kunnen aankomen en een dag later kunnen vertrekken. Tot op heden nog geen bericht ontvangen.
De rest van de middag zitten we aan een winderig strand met ons boek en genieten we van de 1000 en 1 kleuren blauw die het zeewater vandaag heeft.