Dag 209 Westport – Nelson

Wat kan je slecht slapen als je de weg achter de camping niet hebt gezien. Ons busje staat niet eens helemaal aan de buitenkant van de campingplaatsen, maar het lijkt wel alsof er goederen voor de halve wereld worden vervoerd over de weg die langs de camping loopt. De chauffeurs hebben een voorkeur om deze weg ’s nachts te gebruiken. Jullie begrijpen; geen oog dicht gedaan vanacht. Redelijk in de kreukels strompelen we naar de douches (helpt tegen bijna alles) waar we weer wat kleur krijgen(rood, want te heet gedoucht) en iets opknappen. Verrot stappen we in de auto en zetten koers naar het noorden. Het landschap is vooral in het begin erg mooi. We rijden langs een superblauwe rivier dwars door het landschap een gorge heeft uitgesleten, waar ook plek is voor een weg. Af en toe is er eigenlijk geen plek voor een weg en is er een eenbaansweggentje uitgehakt uit de rotsen. Wachten aan het ene eind totdat alle auto’s voorbij zijn en dan heel voorzichtig langs de afgrond naar de andere kant. Ook de bruggen zijn hier een verhaal apart. De meeste zijn ook eenbaans en ook hier is het dus wachten totdat je aan de buurt bent. af en toe is het niet alleen opletten voor andere auto’s, maar wordt de eenbaans brug ook gebruikt door treinen. Spannend dus als je in de verte wel een lichtje ziet, en denkt dat het een auto is die wel kan stoppen (maar het lampje kan ook van een trein zijn). Gelukkig zijn wij geen treinen tegen gekomen.
Het laatste deel van de tocht is redelijk vlak en we vinden een prima camping in het stadje, het Nelson City Holiday park. Op de camping vragen we naar de mogelijkheden tot overnachten en tot onze verbazing krijgen we antwoord in het Nederlands. We hebben een leuk gesprek over onze reis en hoe hij (de naam is ons ontschoten) hier in Nelson terecht is gekomen. Omdat we Nederlanders zijn krijgen we 10 % korting, na 30 jaar weet hij nog steeds hoe Nederlanders te paaien zijn. We horen dat het Abel Tasman National park op nog geen uur rijden is en dat er legio lokale mensen daguitstapjes maken. We besluiten de camping als uitvalsbasis te gebruiken en boeken 2 dagen.
’s Middags lopen we het stadje nog even in, maar ook hier helaas geen ‘nederlandse’gezelligheid in het centrum. Nadat we boodschappen hebben gedaan en terug zijn gekeerd op de camping gaan we het diner bereiden. Ook een stel van de andere campinggasten komen uit Nederland. Een stel uit Rotterdam maakt in 4 weken ook een wereldreis. Ze hebben een wereldticket gekocht en doen eerst 3 weekjes Nieuw Zeeland (ingevlogen vanuit het westen), vliegen dan door naar Pape’ete (Tahiti, waar wij ook heen gaan) om vervolgens via Los Angeles weer in Amsterdam terug te komen. Zo zie je maar, je hoeft niet lang weg om de hele wereld rond te reizen.