Dag 282 Nasca

Zoals in ons verslag van gisteren gemeld, kwamen we vandaag om 9 uur aan in het kleine plaatsje Nasca. Wat verfromfraaid en slaperig stappen we uit de bus en nemen we onze grote rugtassen in ontvangst. We hebben gisteren op internet een hostelletje genaamd ‘Brabant’ gevonden, dat wordt gerund door een Nederlands-Peruviaans stel. De overnachting is erg goedkoop, dus daar gaan we als eerste even een kijkje nemen.
In de brandende zon (het is in Nasca een graadje of 10 warmer dan in Cusco), wandelen we met onze bepakking en de Lonely Planet in de hand, door de straten. Ook hier worden we af en toe aangesproken door mensen die tours willen verkopen, maar het is duidelijk minder opdringerig en minder druk dan in Cusco.
Na een minuut of 10 lopen vinden we zonder problemen de hostel; het naambord is groot en opvallend en de gevel is felgeel, dus we herkennen het geheel eenvoudig van de plaatjes op internet. Op het moment dat wij komen aanlopen, komt tevens een meneer de hostel inlopen, die later “Abdon” het Peruviaans deel van het stel blijkt te zijn. Er is plek, echter we kunnen pas na 12 uur inchecken. Wel kunnen we onze bagage stallen in een van de kamers en we genieten van het ontbijt terwijl we wachten. Ook hier is weer WiFi beschikbaar, dus we schrijven tevens de verslagen en kijken op internet of er nog wat is gebeurd in de wereld. Onderwijl raken we aan de praat met “Aniek” (het Nederlands deel van het stel) en haar ouders, die elk jaar een paar maanden op bezoek komen. Het is grappig en ook wel even heerlijk bekend om gewoon Nederlands te kunnen praten.
’s Middags, nadat we zijn ingecheckt en even lekker gedoucht hebben dwalen we wat door de straten van Nazca en informeren we her en der hoeveel een rondvlucht over de Nasca-lijnen kost. De prijs die we horen ligt tussen de 75 en 90 US dollar. In het hotel bieden ze ook rondvluchten aan, maar die kosten 85 p.p. Terug in het hotel lopen we Aniek (van het hotel) tegen het lijf en we informeren bij haar of zij het voor $150 kunnen regelen. Gelukkig is dat geen probleem, we boeken voor morgenvroeg. ’s Ochtends schijnt de beste tijd te zijn om de lijnen te bekijken. Het waait dan nog niet, waardoor er minder stof in de lucht is.
Aan het eind van de middag merken we dat we toch wel dat we niet zoveel nachtrust hebben gehad, dus we rusten wat uit en werken de emailtjes bij.
Als we ’s avonds willen dineren wordt maar weer eens duidelijk dat de Peruanen de lunch als hoofdmaaltijd zien. Waar het ’s middags overal nog zo lekker naar vers gegrilde kip rook, zijn nu de meeste kleine restaurantjes dicht. Uiteraard vinden we nog wel een restaurantje waar we een hapje kunnen eten. We kiezen voor Chinees (lekker voor de afwisseling) en dat smaakt ons erg goed.