Dag 351 Dublin

Na een vreselijk beroerde nacht (nog steeds last van de jetlag in combinatie met lawaai op straat en in het hotel) gaat onze wekker om 9 uur. Met veel moeite hijsen we ons uit bed en maken we ons klaar voor het ontbijt. We lopen eerst nog even langs de receptie om te kijken of we een stillere kamer kunnen krijgen. We hebben vooral last van de andere gasten die om de paar seconden de deur laten dichtvallen, met als gevolg dat je ligt te schudden in bed. Helaas is wisselen niet mogelijk, het hotel is helemaal volgeboekt dus we moeten het doen met wat we hebben. We nemen plaats in de ontbijtzaal, maar zijn eigenlijk te brak om echt lekker te eten. Na het ontbijt halen we onze e-mails binnen en internetten we wat, we voelen ons nog niet goed genoeg om er meteen op uit te trekken.
In het begin van de middag zetten we onze koers uit naar de Jameson Distillery, voor een rondleiding in de oude fabriek van het oude Ierse wiskey merk. Tijdens de tour worden 8 mensen geselecteerd voor een proeverij, waaronder Sacha. Aan het einde van de tour krijgen alle deelnemers een glas met wiskey (al dan niet in combinatie met iets anders: zoals cola, cranberry sap (erg lekker) of ginger ale). En de 8 geselecteerden moeten deelnemen aan een lange tafel. Voor hun staan 3 samples van verschillende soorten wiskeys: Schotse wiskey Johnny Walker, Ierse wiskey John Jameson en Amerikaanse wiskey Jack Daniels. Om de beurt moeten de verschillende samples geproefd worden en tussen door moet het pallet worden geneutraliseerd met een slok water. Naderhand krijgen alle deelnemers een diploma (staat goed op Sacha’s cv) en konden vrienden en familie ook nog even proeven van de samples (als die niet helemaal opgedronken waren). Robbert doet dezelfde test dus ook nog even. Ondanks het relatieve vroege uur voor sterke drank, is het toch leuk om de duidelijke geur- en smaakverschillen te ontdekken. De Schotse variant valt voor ons duidelijk af (smaakt scherp en rokerig) en de Jameson en Jack Daniels strijden om de eerste plek: Jameson ruikt naar vanille en heeft een zachte afdronk, de Jack Daniels heeft een bloemige geur en smaakt wat zoeter. De alcohol heeft onze hoofdpijn (van de slechte nacht) wat verdoofd en we lopen aanmerkelijk opgewekter richting het oude deel, waar we in een Italaans restaurantje (genaamd Topolis, een aanrader) gebruik maken van de aanbieding; een voorgerecht en hoofdgerecht voor maar 8,95 Euro. Het voorgerecht is bijzonder goed, het hoofdgerecht; de pizza, maakt de verwachting niet helemaal waar. Maar de sfeer is goed en we zijn toch erg verrast om zoveel kwaliteit te krijgen voor dat lage bedrag. We lopen verder nog wat rond in het oude centrum en tegen een uurtje of 5 hebben we het wel gezien en lopen we terug naar het hotel. Daar doen we een dutje van 1,5 uur en voelen ons een stukje beter dan daarvoor. ’s Avonds gaan we naar het restaurant van het hotel en nemen plaats aan de bar. We bestellen chickenwings en een drankje en genieten van de live-muziek (elke vrijdag en zaterag). Er is een tevens vrijgenzellenfeestje gaande en de dames zijn al aardig aangeschoten. Nadat wij een uurtje aanwezige zijn, wordt het echt gezellig. De dames gooien de voetjes in de lucht (inclusief stilettos: “hoe doen ze het?” vragen wij ons af) en de zanger krijgt onzuivere bijval van (zo lezen we op haar sjerp) het bruidsmeisje. De zanger weet een lied uit zijn mouw te schudden waarin hij de aanstaande bruid afraadt om te gaan trouwen (naast nog wat schuine trouwmoppen) en krijgt zo ook alle lachers op zijn hand. Tegen een uurtje of 11 wordt het ons echter te heet onder de voeten, we worden bijna van onze krukken afgesleurd om mee te doen in het feestgedruis. We vluchten naar onze kamer, voor hopelijk een betere nachtrust dan afgelopen nacht.