Dag 148 Yeppoon – Byfield (Red Rock)

Als we tegen 10-en de camping af rijden kijken we elkaar aan. Gaan we links of rechts af ? Rechtsaf betekend richting Emu Park (gewoon een plaatsje) en linksaf betekend richting Yeppoon en de mogelijkheid om Byfield national park te bekijken. We besluiten linksaf te gaan, richting het noorden. Het is slechts 35 kilometer rijden naar het gat wat Byfield moet voorstellen. Geen kerk, geen kroeg aleen wat huizen en een winkel waar je wat info kunt krijgen over het nationale park. We halen een foldertje en bekijken de kaart. We willen graag de 30 meter hoge duinen zien die overlopen in het bos. Op de kaart staat een grindweg aangegeven die op een gegeven moment overgaat in een pad dat alleen toegangkelijk is voor 4 x4 wagens. We besluiten toch het eerste stuk te rijden en te kijken hoe de weg zich ontwikkeld. De 12 kilometer over de onverharde weg overbruggen we in een klein half uurtje waarbij we weer lekker door elkaar worden geschud. De aftakking naar de duinen is helaas een ‘echt’ 4x4 pad en echt niet toegankelijk voor ons dappere busje. We nemen een drankje en rijden dan weer (wederom schuddend en trillend) naar de hoofdweg. Op de kaart zien we nog 2 plekken die een bezoekje waard zijn. Red Rock (en campingground) en Stony Creek, waar we een wandeling kunnen maken. We komen eerst langs Red Rock en bekijken de campingplaatsen, we besluiten vast een plaatsje vast te leggen voor vanavond. We betalen (10 dollar in een envelop doen en in de brievenbus gooien) en zetten wat stoelen op de plek die we willen hebben. Op een van de stoelen hangen we het kaartje van de camping met een knijper vast… gereserveerd.
Nadat we een broodje hebben gegeten rijden we richting Stony Creek, waar we de wandeling van 5 kilometer langs de rivier lopen. Het pad is erg smal en de omgeving is bijzonder mooi. Af en toe lopen we door een zwerm van libelles, echt tientallen, deze kleine beestjes fotograveren is niet zo makkelijk; ons toestel heeft de neiging om zich scherp te stellen op de takjes in plaats van op het beestje. Als het pad na anderhalf uur een 4x4 pad kruist is het niet duidelijk waar het pad verder gaat. We zoeken even, maar het wordt niet duidelijk. Aan 2 jongens die bij de rivier aan het zwemmen zijn vragen we hoe we terug kunnen lopen naar de dagcamping. Ze wijzen ons de weg en het is nog een dik uur lopen naar de auto. Volgens ons kloppen de aangegeven kilometers niet, of onze conditie is tot een absoluut dieptepunt gezakt. Als we bij de auto terug zijn blijkt er een trouwerij aan de gang te zijn, wel apart zo midden in de natuur. Wij lopen op onze teva’s en de gasten van de bruiloft in drie delige pakken, wat een verschil. We vinden het ongepast om tussen het publiek van de bruiloft een plons te nemen in de rivier, we wassen ons vanavond wel bij het campvuur.
Eenmaal terug bij de campingplaats steken we het campvuur aan en geniet van de heerlijke voorjaarszon. Het is overdag erg warm, maar ’s nachts nog altijd bijzonder fris. Het diner vanavond maken we klaar op het kampvuur. De gebraden worstjes en gepofte aardapppel smaken heerlijk. Omdat we een flink kampvuur hebben, we zijn hartstikke druk geweest met hout sprokkelen, hoeven we niet zo vroeg naar bed. We kunnen nog lekker warm even buiten zitten.