Dag 108 Lovina

Belachelijk laat worden we wakker, kennelijk hebben we enig slaaptekort in te halen, en pas om 11 uur gaan onze luiken open. We hebben het ontbijt van het hotel gemist en lopen dus naar het winkeltje waar we nog 2000 Rupiah moeten betalen voor de ijsjes van gisteren. We kopen een broodje en een sapje en willen afrekenen, maar weer is er geen voldoende wisselgeld. Toch wel frappant dat het problemen opleverd als je met 50.000 (kleine € 5.-) betaald. We doen niet moeilijk en kopen een kopen wat shampo. Nadat we al wandelend het late ontbijt naar binnen hebben gewerkt hebben we zin in echte koffie. Gisteren hebben we gezien dat ze hier ergens illy koffie schenken. We vinden het restaurantje en gaan aan een tafeltje aan de straat zitten. De verkoper die ons benadert voor transport/dolfijnen spotten/ massage wimpelen we af, maar hij weet van geen ophouden. Na 2 minuten maken we iets minder vriendelijk duidelijk dat we niet geinteresseerd zijn, maar ook dit helpt niet. Gelukkig heeft het restaurant ook een verdieping, als de verkoper niet verdwijt, verdwijnen wij wel. Boven genieten we van de eerste fatsoenlijke koffie sinds weken. Uiteraard zitten er nog meer Nederlanders, die zijn hier echt moeilijk te ontlopen. Hopelijk kleurt Lovina vanavond oranje.
Als we weer terug zijn in het hotel kleden we ons om voor een ontspannen dagje aan het zwembad waar onze boeken uitlezen. Als we uitgelezen zijn maken we ons in de kamer op voor het avondeten. Voordat we naar het restaurantje gaan kijken we, net als veel andere toeristen, naar de zonsondergang op het strand. We zien hoe vissers met een hengeltje tot hun middel in het water staan om in dieper water te kunnen vissen. Helaas is het bewolkt aan de horizon, dus een echte mooie zonsondergang zit er niet in. Toch maken we een paar mooie foto’s. Eten doen we vanavond bij een warong. Een warong is een klein restaurantje, in dit geval een met maar 5 tafeltjes, waar je lokale gerechten kunt eten. Wij werken samen een rijsttafel naar binnen. De keuken bij dit ‘restaurantje’ is open, je zit als het ware in de keuken. We zien dus hoe kroepoek wordt gemaakt. Een soort chipje gaat in de hete kokosolie, en na even kort te zijn gefrituurt droogt het kroepoekje op, waarbij het zijn structuur krijgt. Na het eten gaan we nog even terug naar de kamer, de wedstrijd van Oranje begint hier pas om 10 uur, tijd genoeg dus om nog even het verslag te schrijven.
’s Avonds kijken we in een kroeg van een Medelander onder het genot van een portie bitterballen naar het Nederlands elftal en gelukkig winnen ze weer. Hoewel ze nog altijd niet overtuigen is het resultaat prima.


Ps de foto’s van de afgelopen dagen staan inmiddels grotendendeels op flickr
Link:
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/