Dag 293 Trinidad – Havana
Door: RobbertenSacha
Blijf op de hoogte en volg Robbert en Sacha
01 Januari 2011 | Cuba, Trinidad
De wekker gaat om 7 uur. Toch wel wat vroeg na gisteravond 4 mojito’s de man.
We hebben niet veel tijd, dus we springen meteen uit bed en pakken onze tassen in. Zonder ontbijt of koffie (het gezin slaapt nog) stappen we het huis uit. Het busstation is gelukkig maar een korte wandeling en als we aankomen staat er al een bus klaar. De Koreaan die ook om 8 uur een bus (naar het zuiden) moet hebben en er dus ook staat, verteld ons dat de bus op het punt staat om weg te gaan. Snel checken we onze bagage in, maar dan blijkt dat dit niet onze bus is. Dit is de bus van een half uur eerder. Als onze bus aanrijdt, worden we gesommeerd om in te stappen, we vinden het eigenlijk nog wel een beetje te vroeg (er zit toch nog niemand in) maar na een minuutje of 10 buiten te hebben gestaan, stappen we toch maar in.
Het duurt helaas nog een hele tijd voordat we vertrekken en uiteindelijk op 8:20 is het dan zo ver. De rit is behoorlijk hobbelig en de airco staat (af en aan) op standje ijskast. Onderweg wordt er bij een huis gestopt, waar een van de busmedewerkers uitstapt om 10 minuten later met een grote zak (wij vermoeden met boodschappen) weer terug komt. Als een half uurtje later een tweetal passagiers worden uitgezet bij een busstopje, vraagt een andere passagier of ze even naar het toilet kan. Maar nee, daarvoor is geen tijd. We blijven ons verbazen over de klantonvriendelijkheid van de mensen hier. Onderweg wordt er nog wel twee keer gestopt voor zaken van de busschauffeurs (daarvoor is wel tijd) en er wordt nog een vaste stop gehouden bij een tentje waar wij (ondanks het ontbreken van een ontbijt en de hele weg terende op een paar biscuitjes) toch niet willen eten: de broodjes die ze verkopen zien er eenvoudigweg onsmakelijk uit.
De busrit valt ons nogal tegen qua tijd, het duurt al met al langer dan verwacht en we worden uiteindelijk tegen een uurtje of 2 afgezet bij een busstation ver buiten het centrum. Lopend is het niet te doen, dus we proberen een taxi te regelen. De taxi’s bij het busstation vragen eerst 10 en zakken dan al snel naar 8 CUC als we weglopen. We willen hen echter niet spekken en lopen het station uit en gaan aan de kant van de weg staan. Het duurt niet lang voordat een automobilist in een Lada stopt en vraagt of we een taxi nodig hebben. Hij vraagt 6 CUC voor de rit en wij gaan akkoord. Het is weliswaar geen officiële taxi en in Zuid Amerika kun je dit beter niet doen. Maar wij betalen liever 6 CUC aan een individu die het geld goed kan gebruiken dan dat we meer betalen aan een staatsbedrijf. Het blijkt een prima keuze, de chauffeur is een aardige vent en heeft net een onderdeel voor zijn andere auto gekocht. Hij verteld dat het niet eenvoudig is om aan onderdelen te komen en is de hele weg enorm in zijn sas (wij vermoeden dat hij de kosten van het onderdeel weer terugverdiend heeft door ons mee te nemen). Hij zet ons netjes voor de deur van de casa particular af en als we met een briefje van 10 willen betalen blijkt dat hij geen wisselgeld heeft. We hadden als ons kleingeld al geteld en dat was bij elkaar 5.90 CUC, voor hem is dat echter geen probleem: hij is er net zo blij mee en heeft geen gezeur met wisselgeld.
We stappen de casa particular in en we worden opgewacht door twee dames van in de 60. Ze hebben plek voor 1 nacht, maar als we willen kunnen we morgen wisselen met de andere kamer die dan weer vrij is. De kamer is ruim en heeft een groot raam, het ziet er netjes uit en we vinden het wel prima. Na de formaliteiten van de registratie, dumpen we onze tassen en stappen daarna de straat op. Het is vandaag echt lekker weer en we zitten nu direct in het oude centrum, we besluiten om een terrasje op te zoeken en het er even van te nemen. Het is een stuk drukker in de stad dan een paar dagen geleden en we zien diverse groepen met een gids door de straten struinen. We zien ook een groepje artiesten die op stelten door de straten dansen, begeleid door een stuk of wat muzikanten. Het is een gezellige boel vandaag en zien voor het eerst de charme van deze stad. Als de dingen gelijk in het begin zo waren geweest, hadden we een totaal anderen eeste indruk gehad. Maar we zijn hoe dan ook blij dat we over 2 dagen naar Mexico vliegen.
www.flickr.com/photos/robbertensacha
We hebben niet veel tijd, dus we springen meteen uit bed en pakken onze tassen in. Zonder ontbijt of koffie (het gezin slaapt nog) stappen we het huis uit. Het busstation is gelukkig maar een korte wandeling en als we aankomen staat er al een bus klaar. De Koreaan die ook om 8 uur een bus (naar het zuiden) moet hebben en er dus ook staat, verteld ons dat de bus op het punt staat om weg te gaan. Snel checken we onze bagage in, maar dan blijkt dat dit niet onze bus is. Dit is de bus van een half uur eerder. Als onze bus aanrijdt, worden we gesommeerd om in te stappen, we vinden het eigenlijk nog wel een beetje te vroeg (er zit toch nog niemand in) maar na een minuutje of 10 buiten te hebben gestaan, stappen we toch maar in.
Het duurt helaas nog een hele tijd voordat we vertrekken en uiteindelijk op 8:20 is het dan zo ver. De rit is behoorlijk hobbelig en de airco staat (af en aan) op standje ijskast. Onderweg wordt er bij een huis gestopt, waar een van de busmedewerkers uitstapt om 10 minuten later met een grote zak (wij vermoeden met boodschappen) weer terug komt. Als een half uurtje later een tweetal passagiers worden uitgezet bij een busstopje, vraagt een andere passagier of ze even naar het toilet kan. Maar nee, daarvoor is geen tijd. We blijven ons verbazen over de klantonvriendelijkheid van de mensen hier. Onderweg wordt er nog wel twee keer gestopt voor zaken van de busschauffeurs (daarvoor is wel tijd) en er wordt nog een vaste stop gehouden bij een tentje waar wij (ondanks het ontbreken van een ontbijt en de hele weg terende op een paar biscuitjes) toch niet willen eten: de broodjes die ze verkopen zien er eenvoudigweg onsmakelijk uit.
De busrit valt ons nogal tegen qua tijd, het duurt al met al langer dan verwacht en we worden uiteindelijk tegen een uurtje of 2 afgezet bij een busstation ver buiten het centrum. Lopend is het niet te doen, dus we proberen een taxi te regelen. De taxi’s bij het busstation vragen eerst 10 en zakken dan al snel naar 8 CUC als we weglopen. We willen hen echter niet spekken en lopen het station uit en gaan aan de kant van de weg staan. Het duurt niet lang voordat een automobilist in een Lada stopt en vraagt of we een taxi nodig hebben. Hij vraagt 6 CUC voor de rit en wij gaan akkoord. Het is weliswaar geen officiële taxi en in Zuid Amerika kun je dit beter niet doen. Maar wij betalen liever 6 CUC aan een individu die het geld goed kan gebruiken dan dat we meer betalen aan een staatsbedrijf. Het blijkt een prima keuze, de chauffeur is een aardige vent en heeft net een onderdeel voor zijn andere auto gekocht. Hij verteld dat het niet eenvoudig is om aan onderdelen te komen en is de hele weg enorm in zijn sas (wij vermoeden dat hij de kosten van het onderdeel weer terugverdiend heeft door ons mee te nemen). Hij zet ons netjes voor de deur van de casa particular af en als we met een briefje van 10 willen betalen blijkt dat hij geen wisselgeld heeft. We hadden als ons kleingeld al geteld en dat was bij elkaar 5.90 CUC, voor hem is dat echter geen probleem: hij is er net zo blij mee en heeft geen gezeur met wisselgeld.
We stappen de casa particular in en we worden opgewacht door twee dames van in de 60. Ze hebben plek voor 1 nacht, maar als we willen kunnen we morgen wisselen met de andere kamer die dan weer vrij is. De kamer is ruim en heeft een groot raam, het ziet er netjes uit en we vinden het wel prima. Na de formaliteiten van de registratie, dumpen we onze tassen en stappen daarna de straat op. Het is vandaag echt lekker weer en we zitten nu direct in het oude centrum, we besluiten om een terrasje op te zoeken en het er even van te nemen. Het is een stuk drukker in de stad dan een paar dagen geleden en we zien diverse groepen met een gids door de straten struinen. We zien ook een groepje artiesten die op stelten door de straten dansen, begeleid door een stuk of wat muzikanten. Het is een gezellige boel vandaag en zien voor het eerst de charme van deze stad. Als de dingen gelijk in het begin zo waren geweest, hadden we een totaal anderen eeste indruk gehad. Maar we zijn hoe dan ook blij dat we over 2 dagen naar Mexico vliegen.
www.flickr.com/photos/robbertensacha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
