Dag 127 Uluru- Salt Creek Rest Area

Nadat we vanmorgen net voor 10-en nog even ons busje vol hebben gegooid met benzine (tot onze verbazing was het hier goedkoper dan onderweg), rijden we naar de parkeerplaats vanwaar de wandeling rond Uluru begint. We hebben besloten om het eerste deel met een ranger mee te lopen, die geeft, zo beloofd de folder, enige achtergrond info over Uluru. We zijn wat aan de late kant en gaan in het begin bij de verkeerde groep staan. Nadat de betaalde gids duidelijk heeft gemaakt dat ze niet de ranger is (ze verteld ons dat we wel mogen blijven als we haar wat geld geven, dit levert gelach van de groep op), vinden we een mannetje met een groep achter zich aan die de juiste persoon blijkt te zijn. We bekijken samen met de groep een drietal ‘sites’ en besluiten dan om op eigen gelegenheid door te lopen. De sites vallen een beetje tegen, meer dan een uitgeholde rots is er vaak niet te zien en de ranger is moeilijk te verstaan doordat hij nogal binnensmonds praat. Toch is het wel leuk om iets meer over de achtegrond te vernemen dan wanneer je alleen wandelt. De bijna 11 kilometer rond dit enorme rotsblok zijn best indrukwekkend al moeten we vermelden dat we gehoopt hadden dat er iets meer te zien zou zijn geweest. Dat de informatievoorziening op de borden niet altijd duidelijk/volledig is, helpt ook niet echt. Vaak staat aangegeven dat je ergens niet mag lopen, en dat je van dit gedeelte geen foto’s mag maken, maar er wordt niet uitgelegd waar deze plekken voor gediend hebben of wat de betekenis er van is/was. Verder loop je met een enorme boog om de rots heen, slechts op bepaalde plekken loop je er dicht langs en kun je de structuur en details geod bekijken. Het is een flinke wandeling, en we zijn dan ook aardig moe als we rond half 2 weer terug zijn bij ons huisje op wielen. Voordat we echt uit het park weg rijden, doen we nog even boodschappen; verse dingen kun je niet al te lang buiten de koelkast bewaren en opbergruimte is beperkt. Als de auto weer lekker vol zit, zetten we koers naar Kings Canyon, zo’n 260 kilometer van Uluru. Omdat het al wat later is besluiten we het hele stuk niet in een keer te rijden en onderweg te overnachten. De Salt Creek Rest Area spreekt ons aan en daar stoppen we dan ook. Geen toiletten, maar wel water en lekker rustig. Achter de parkeerplaats is een heuveltje waarachter een komvormig gedeelte ligt waar nog een andere auto staat. We besluiten het erop te wagen en met flinke een aanloop kruipt ons autotje bij de tweede poging over de zanderige berg. We parkeren 50 meter bij de andere auto vandaan en zetten ons kampje op.
Al snel komen de andere mensen een praatje met ons maken en bij het kampvuur wat we hier stoken is het de rest van de avond bijzonder gezellig. David en Nina komen uit Melbourne en worden proffessioneel door ons uitgehoord over de mooie plekjes aan de Oostkust. Zij gaan een reis van een half jaar (misschien langer) maken door hun eigen land. Stel je voor dat je dat in NL zou doen, volgens ons ben je in een maand echt wel uitgekeken. Ook genieten we hier van onze eerste marsmallows boven het kampvuur mmmmmm.