Dag 306 Chetumal – San Pedro (Belize)

We ontbijten vandaag voor het gemak maar in ons hotel, is overigens prima geregeld. Tegen 10 uur checken we uit en houden we een taxi aan op de weg voor ons hotel. Voor 20 Pesos worden we naar de ‘Mercado Nuevo’(nieuwe markt) gebracht. Hier staan de 2e klas bussen die naar Belize gaan. We hadden er ook voor kunnen kiezen om 1e klas te reizen, maar die bus (er gaat er maar 1 per dag) vertrekt om 6 uur ’s ochtends, te vroeg voor ons. De 2e klas bussen worden voornamelijk door de lokale bevolking gebruikt. Het wagenpark bestaat uit oude schoolbussen uit de VS. Ze hebben er echter iets meer bankjes in gezet, zodat je als westerling (groter dan 150 cm) echt geen beenruimte hebt. We hebben geen idee hoe laat de bus/bussen vertrekken, ons is verteld dat je hier gewoon heen kunt gaan en dat er ‘regelmatig’ bussen gaan. Geen woord van gelogen, om 10:30 (15 minuten wachten) vertrekt de volgende naar Corozal vanwaar we de boot naar een van de Cays willen nemen. De tocht neemt uiteindelijk zo’n anderhalf uur in beslag. Eerst rijden we naar de grens alwaar we de vertrekbelasting dienen te betalen voor Mexico (200 Pesos p.p) om vervolgens 500 meter door niemandsland te rijden. Dit niemandsland is een belastingvrije zone, er staat om precies te zijn 1 enorm casino midden in, verder is er weinig. Belize in komen, stelt echt niks voor. De douanebeamte vraagt hoe lang je van plan bent te blijven, telt daar een 7 dagen bij op en voor deze tijd krijg je een stempel in je paspoort. Wij mogen tot de 31 ste januari blijven. We hebben inmiddels al behoorlijk wat grensovergangen gedaan, maar dit was wel de meest simpele. Geen formulieren, geen rijen, in nog geen 10 minuten kunnen we verder met de bus.
De bus hobbelt gezellig verder richting de eindbestemming alwaar we de eerste verrassing van vandaag krijgen. De boot van 3 uur gaat niet, de eerste boot is morgenvroeg om 7 uur. Hmmm wat nu? In Corozal is niet echt wat te beleven (hebben gezien toen we van het busstation naar de bank liepen) en we hebben dus niet echt zin om hier te blijven. Nadat we geld hebben gepind komen we in gesprek met een taxi chauffeur (die al een klant heeft) die ons de opties voorlegt. 1 Hier overnachten en morgen vroeg de boot; 2 naar Belize City en daar de boot pakken, dit betekent dat we weer met de bus moeten en vanaf daar weer met de boot. Een 3e optie is met het vliegtuig en die is maar ietsje duurder dan met de boot, bovendien sparen we een extra overnachting uit. We besluiten dus net als de andere passagier met het vliegtuig te gaan.
Het vliegveld in Corozal heeft 2 vliegtuigmaatschappijtjes die beiden vliegen op de eilandjes voor de kust. We kiezen er voor om met Maya Air te vliegen, die vertrekt als eerste. We betalen 172 Belize Dollars (delen door 2,5= € 65,90 voor 2 tickets).
Het vliegveld en ‘terminal’ zijn bijzonder grappig. Ze hebben 2 medewerkers, een voor de kaartjes verkoop en een voor de baggage check in. Wegen doen ze niet aan, als het in je tas past mag het mee. De andere gast uit de taxi moet naar een bestemming die voorbij San Pedro ligt, er wordt even druk heen en weer gepraat door een ouderwets ‘bakkie’ , waarschijnlijk een nieuwe vluchroute gemaakt en iedereen kan mee. De piloot zit in de wachtruimte televisie te kijken en groet ons hartelijk als we bij hem op de bank plaats nemen. Waar we heen moeten? Eeuuh ik hoop dat jij dat weet, wij hebben alleen 2 kaartjes gekocht. Om exact 1 uur springt hij op en kunnen we naar het vliegtuig. Nog geen kwartier nadat we onze tickets hebben gekocht (wat hier betekent dat je je naam op een lijst zet) worden de motoren gestart en zijn we onderweg. De kist is een 10 persoons, maar vandaag zijn er maar 3 passagiers.
Onderweg vliegen we eerst over een behoorlijk stuk moeras, het verbaast ons niet dat er hier zoveel muskieten schijnen te zitten, de delta is enorm. Als we de kust bereiken zien we meteen hoe helder het water, we kijken vanaf het vliegtuig zo op de zeebodem.
Na een soepele landing worden onze tassen uit het laadruim gehaald en kunnen we ze, nadat we ons baggagenummertje hebben laten zien, meenemen.
We besluiten te voet verder te gaan en vinden al vrij snel een leuk en betaalbaar hotel. We zitten in het Holiday Hotel, simpel maar op het eerste gezicht prima en veel goedkoper dan de resorts (althans dat denken we, prijs blijkt echter veel hoger dan ze eerst zeggen. Wij zijn de volgende dag vertrokken en voor minder geld in het Maya Princess (veel luxer) gaan zitten) Ga dus niet naar het Holiday Hotel!!!!
’s Middags verkennen we het stadje een beetje en informeren we bij wat verschillende duikshops wat het kost om ‘the blue hole’ te duiken. Helaas kunnen we niet morgen op Robberts' verjaardag deze wereldberoemde duikplek bezoeken, maar een dag later vertrekken er wel boten die duiken. We boeken bij Island Divers, qua prijs zit er weinig verschil in, het gevoel was hier beter. Ook is het materiaal dat ze hebben meer recent dan bij de andere duikshops.
De sfeer op het eiland is bijzonder goed, doet ons een beetje denken aan Tobago. Veel rastafari en gezellige muziek. Groot en opvallend verschil met Mexico, de mensen zijn hier veel groter en meer atletisch In Mexico hebben veel mensen Maya-bloed terwijl hier de genen uit Afrika nog altijd in de mensen zitten; groot en sterk.


Foto’s:
http://www.flickr.com/photos/robbertensacha/sets/72157625678990283/