Dag 132 David Hall Rest Area - Prairie (kamperen b

We worden vandaag lekker op tijd wakker van de andere mensen met busjes en vrachtwagens die op deze desolate plek hebben overnacht. Om kwart over 8 (NT tijd) rijden we weg. Onderweg zoeken we in de Lonely Planet op wat het tijdsverschil is en zetten alle klokken een half uur vooruit. Over de wegen die we vandaag bereiden is alles al verteld; oersaai en kaarsrecht. Na een uurtje rijden we door een heuvelachtig gebied, lekker enige afwisseling in het landschap. De onderbreking duurt echter nog geen drie kwartier of we zijn weer bij de wegen zoals we deze de laatste dagen lang hebben gezien. Wel is het land hier meer bruin dan rood, maar nog altijd erg dor en eentonig. Onderweg rijden we nog een paar vogels aan, de veren vliegen door de cabine!! en dunnen we een plaag reuze sprinkhanen wat uit. Die beesten zijn waanzinnig groot, het lijken wel mussen, gelukkig overleefd de voorruit het...
In de onze eerste stop van vandaag is Mt. Isa een mijnwerkers stad waar we onze tank en reserve tank helemaal vol gooien. Buiten de mijnindustrie is hier een bijzonder mooie zonsondergang te zien (volgens de reisgids), we hebben geen zin daar 8 uur op te wachten dus rijden we door naar richting Richmond. Als we na de lunch in de buurt van de geplande eindbestemming komen geeft het lampje van de tank aan dat we deze dienen aan te vullen. Het is echter nog 70 kilometer, dat gaan we dus niet halen. In een vluchthaven gooien we de reservetank over en kunnen we weer bijna 200 km vooruit. Ook vandaag staat er weer veel wind, dit heeft een negatieve invloed op het benzine verbruik van ons busje. Normaal kunnen we redelijk makkelijk 1:10 halen, nu halen we dat lang niet en moeten we dus gebruik maken van onze reserves. In Richmond gooien we alle tanks voor de 2e keer vandaag helemaal vol en rijden door richting Hughenden op zoek naar een plek om de nacht door te brengen. Alle beschikbare plekken zijn echter bijzonder kaal, geen water en geen toiletten. Aangezien we gisteren al ‘primitief’hebben gekampeerd willen we eigenlijk wel een plekje met water, toiletten en een douche (wel nodig). We rijden door Hughenden en na 44 kilometer komen we bij een gehucht dat Prairie (60 inwoners) heet. Op onze kaart staat dat je bij Lions park gratis kan overnachten, de borden geven echter aan dat dit niet (meer) mag. We spreken iemand aan en vragen waar we kunnen staan met ons busje en we worden naar de pub/het hotel verwezen. Robbert loopt naar binnen en krijgt meteen een rondleiding. Voor $ 5.50 p.p. hebben we hier douches, toiletten een kroeg en een zitje met haardvuur. Het ziet eruit alsof we bij de mensen thuis op visite zijn. Als we ons busje hebben geparkeerd nemen we een biertje aan de bar en betalen we het overnachtingsgeld. Aan de bar wil meteen iedereen weten waar we vandaan komen en worden er ongevraagd allerlei tips gegeven voor het verdere verloop van onze reis. We raken in gesprek met een proffessor uit Nieuw Zeeland, nog wat ver in onze reis, maar hij verteld graag over zijn thuisland. Na het barbezoek staat voor het eerst kangaroe op het menu, een kangaroesteak. Niet te lang bakken en goed gemarineerd is dit erg lekker en gezond; 99 % vetvrij volgens de verpakking. Na het diner wassen we af en gaan we weer op tijd naar ons bedje.