Dag 288 Havana

Even wennen aan het ritme van deze swingende stad. Tot laat in de avond was er gisteren nog van alles gaande in de straat van onze casa particulare. We worden dus laat wakker (tegen een uurtje of 9) en maken ons op voor het ontbijt, dat de verhuurster serveert. Een ontbijt waar je de hele dag op kunt teren; fruit, broodje, eieren, ham, kaas, vers vruchtensap en koffie. We hoeven dus niet bang te zijn dat we verhongeren op dit eiland. Al is dit het enige wat je eet, je komt de dag wel door. De koffie die we krijgen heeft meer iets weg van aardolie, nog niet eerder hebben we zulke sterke koffie gehad. Nadat we het ontbijt inclusief 2 bakken van het zwarte goedje naar binnen hebben gewerkt lopen we naar het beginpunt van de wandeling door Havana Vieja, de wijk vlak bij onze casa. Terwijl we op straat lopen merken we dat we helemaal lopen te trillen van de koffie. De 2 koppen die we op hebben zijn ongeveer te vergelijken met 8-10 kopjes espresso, we stuiteren lekker over straat.
De architectonische toer begint aan de kust waar we eerst een kijkje nemen bij het Castillo de San Salvador, een van de historische toegangspoorten in Havana. De zon is echter sterker dan verwacht, dus we gaan eerst even langs de kamer voor een zonnehoedje en zonnebrandcreme. Daarna lopen we de route die in de lonely planet staat. We komen ontelbare prachtige oude gebouwen tegen, sommigen gerestaureerd, velen echter niet. De historie en de oude grandeur is overal terug te zien. Onderwijl vergapen we ons ook regelmatig aan de grote Amerikaanse auto’s en af en toe ruiken we de geur van een echte Cubaanse sigaar. De verhuurders van onze kamer hebben ons inmiddels al wel 5 keer gewaarschuwd om geen sigaren op straat te kopen. Deze zijn wel is waar er goedkoop, maar schijnen van bananenblad te zijn gemaakt. Doordat ons ontbijt zo goed was, lunchen we vandaag niet echt. Robbert eet een hotdog op straat en Sacha doet het af met een muesly-reep die we nog hadden uit Peru. Bij hotel Inglaterra drinken we op het overdekte terras een drankje. Gewoon even op het terras zitten is hier een ware belevenis. Als we goed en wel zitten begint er een Cubaans muziekgezelschap heerlijke deuntjes te spelen, het swingt werkelijk de pan uit. Het terras waar we zitten wordt bewaakt door een drietal beveiligers. Continue waarschuwen ze nieuwe gasten dat ze geen tassen over hun stoel kunnen hangen aan de buitenkant van het terras. Er staan dan wel plantenbakken, maar ondanks deze barriere wordt er ons van alles aangeboden en we kunnen ons voorstellen dat er wel eens een tas ‘verdwijnt’.
’s Middags proberen we geld te pinnen, maar de enige bank die open is accepteert alleen creditcards in combinatie met een paspoort. Omdat geld pinnen hier een groot probleem is (je ‘gewone’ pinpas werkt hier zowieso niet), willen we voldoende geld hebben voordat we verder reizen. We lopen daarom terug naar onze kamer om een paspoort te halen en lopen na een korte pauze rechtstreeks naar de bank terug. Aangezien het morgen 1e kerstdag is, willen we geen risico lopen dat de bank dan dicht blijkt te zijn. Na ons bezoek hebben we genoeg geld om zonder problemen het nieuwe jaar te halen. Met veel geld over straat lopen is hier niet verstandig, we lopen dus een kilometer terug om het goed op te bergen in een van de tassen.
We hebben wel wat te drinken verdient vinden we zelf en lopen naar het oude centrum van de stad. In het cafe waar Ernest Hemmingway vaak kwam en zijn Mojito’s dronk nemen we er ook een. Inmiddels drinken ze over de hele wereld Mojito’s (rum,suikerwater,munt en spa rood en een schijfje limoen), nooit bij stilgestaan dat dit een typisch Cubaanse coctail was. Wat we ook niet wisten, en vandaag geleerd hebben, is dat Bacardi (de rum) ook van origine Cubaans is. Ergens op het eiland staat nog een oude fabriek, maar inmiddels is het merk internationaal gegaan. Het hoofdkantoor is verplaatst naar de Bahama’s en het overgrote deel van de rum wordt in Mexico gemaakt. Er staat nog wel een bijzonder protserig Art Deco gebouw van Bacardi in Havana, die zijn we vanochtend onderweg tegen gekomen.
Terwijl we heerlijk aan de Mojito slurpen begint ook hier in het piepkleine kroegje weer een bandje te spelen. De eerste klanken hebben de gitaar nog niet verlaten of iedereen staat al te heupwiegen.
Voor het avonddiner strijken we neer op een pleintje langs de Obispo, een gezellig straatje door oud Havana. We krijgen wel een compleet menu, maar er is slechts een sectie beschikbaar (nee Patty, niet alleen kip). We gaan vandaag voor het menu, voor 10 c.u.c. krijgen we een drankje, een toetje en kreeft ! Je kunt hier dus voor nog geen tientje kreeft eten, en we kunnen jullie melden, die is heerlijk. Toch nog iets speciaals gegeten deze kerstavond. Verder heb je overigens helemaal niet door dat het al bijna kerst is. Behalve dat je af en toe Feliz Navidad in een winkel ziet hangen is er hier totaal geen kerstsfeer.
Na het eten zijn we het wel een beetje zat, we besluiten om terug naar onze casa te gaan en daar wat te relaxen. Helaas blijken de bovenburen bij aankomst daar heel anders over te denken. De muziek staat vol aan en er is een grote fuif aan de gang. We wachten af hoe lang het nog gaat duren, maar we hebben weinig hoop op enige nachtrust. Af en toe gaat het er zo hard aan toe dat we moeite hebben elkaar te verstaan in de kamer. Om kwart voor elf lopen we naar degene die deze kamer voor ons heeft geregeld met de vraag of er wellicht andere overnachtingsmogelijkheden zijn. Hij begrijpt het en ook de dame van de casa vindt het heel vervelend. We leggen uit dat we geen bezwaar hebben tegen feestjes, maar er voor kiezen om op een rustige plek te slapen. Gelukkig snappen ze het en hebben we 15 huizen verder binnen een kwartier een ander bed.

foto's (auto's en oude huizen) staan zo snel mogelijk op internet
Zie:
Www.flickr.com/photos/robbertensacha/