Dag 139 Airlie Beach

Hè hè…. even rust, niet vroeg opstaan, de boel inpakken en uren achter het stuur zitten. Deze verandering in ritme doet ons goed en het weer hier helpt ook mee. Op ons gemakkie ontbijten we en vragen we ons af wat we vandaag gaan doen. Airlie Beach zag er vanuit de auto gisteren gezellig uit dus we besluiten eerst het centrum even te gaan verkennen en vervolgens even lekker met een boek op het strand te zitten (liggen). De camping waar we verblijven, zit 2 km buiten het centrum en we willen vanmiddag zelfstandig lunchen, dus we besluiten met de auto te gaan. Er zijn verschillende parkeerplaatsen in het stadje, maar de plekken waar je gratis kunt parkeren zijn beperkt. We zetten de auto neer op een braakliggend stuk terrein. Aan de overkant van de weg wordt flink gebouwd, daarom zullen deze plekjes niet zo populair zijn. Wel staan hier meer busjes zoals de onze en we vragen een meisje of ze hier heeft overnacht. Ze verteld dat ze gisteren op een parkeerplaats verderop (waar je ook niet mag kamperen) een boete van $ 200 heeft gekregen maar vannacht hier heeft geslapen en geen politie heeft gezien. We vinden de boete (die wordt hier per persoon gegeven) nogal aan de hoge kant en we blijven dus nog maar even van de campings gebruik maken.
We lopen een rondje door het plaatsje en onder het genot van een milkshake proberen we de verslagen van de afgelopen dagen te uploaden. Half het dorp maakt waarschijnlijk gebruik van deze gratis van de service van de McD want het netwerk ligt helemaal plat.
Na het drankje lopen we naar de lagoon, een groot openbaar zwembad dat aan de zee ligt met gras, palmbomen en twee lifeguards. Dit is hier overigens allemaal gratis. Lekker even de zon op onze huid, zijn we wel aan toe na eerst koude en daarna regenachtige dagen. ’s Middags lopen we door het stadje naar onze auto en nemen her en der een folder mee over de mogelijkheid om hier te duiken. We vinden het duiken hier verschrikkelijk duur en eigenlijk past het niet in het budget (bij lange na dus niet) maar hoe vaak zullen we nog in dit land komen?! Eigenlijk is het dus zonde om deze kans te laten lopen, er zijn zelfs mensen die speciaal voor het Great Barrier Reef naar Australie gaan. We vinden een 3 daagse trip waarbij je 2 nachten op een zeilboot overnacht. Er zit één duik bij de prijs inbegrepen en meer duiken zijn mogelijk tegen een schappelijke prijs. We boeken nog niets, er is nog plek zat voor a.s. zaterdag en morgen (vrijdag) kunnen ze een scherpere zogenaamde stand-by prijs geven. Uiteraard shoppen we nog even verder, maar de eerste boot waar we een folder van hebben meegenomen blijft het beste gevoel geven. We zien verschillende folders met feestende (zuipende) tieners die veel goedkoper zijn, maar daar zijn we niet naar op zoek. We betalen liever iets meer en zitten dan op een jacht dat maximaal 14 passagiers kan meenemen (en 3 bemanningsleden). Morgen gaan we even prijstechnisch shoppen (er zijn veel reisbureautjes die dezelfde tripjes verkopen). We lunchen op het parkeerterrein waar nu nog veel meer camperbusjes staan. Na de lunch willen we eigenlijk snorkelen in zee maar de waarschuwing voor stingrays (Steve Irwin alias the crocodile hunter is door zo’n beest gedood en een paar dagen geleden is er nog iemand in z’n been gestoken) zorgt dat we slechts tot onze knieen het water in gaan. Een enkeling durft het wel aan, maar wij hebben echt geen zin in een ziekenhuisbezoek. In de namiddag pakken we de auto en rijden nog even naar de haven waar een duikshop zou moeten zitten. De tours zijn echter vergelijkbaar met die, die in de stad worden aangeboden en hier wordt ons echter een folder geshowd waar we geen goed gevoel bij krijgen. We rijden terug naar de camping en brengen de namiddag door met een wijntje (Australisch uiteraard) en een snack.
Morgen hopelijk weer een zonnige dag.