Dag 156 Rainbow Beach

Heerlijk geslapen met het geluid van brekende golven op de achtergrond, aangenaam vertoeven hier.
We zijn nog niet helemaal wakker en nog voor het ontbijt nemen we een eerste plons in de zee. We lopen naar het vrijwel verlaten strand, we komen alleen een verdwaalde visser tegen, en voorzichtig (toch best fris) lopen we het water in. Als er ineens een grote golf over ons heen buldert, heeft dat tot resultaat dat we meteen door zijn en… wakker. We wassen ons in de zee. Dit heeft totaal geen nut want het zout was je er af, maar neem je ook weer mee uit de zee. Terwijl we opdrogen prepareren we ons ontbijtje en krijgen we bezoek van verschillende boskalkoenen (bushturkey’s).
De rest van de dag lezen we wat en werken we wat aan onze tint (we zien toch echt wat bleekjes sinds onze aankomst aan de Oostkust) uiteraard wisselen we dit af met af en toe een verfrissende duik in zee. Als Sacha een keer naar het toilet gaat (zo’n 100 meter lopen) komt ze terug met een toch wat vreemde mededeling; er zit een python in het toilethuisje. Robbert gaat even kijken en jawel hoor een netpython zit net onder het dak zich heerlijk op te warmen aan het golfplaten dak. Als we een uurtje later weer gaan kijken zit hij (of zij) nog steeds op dezelfde plek. Gelukkig is het niet een hele grote slang, we gokken dat de diameter van het lijf zo’n 4 cm is. Ook is het nog niet superwarm en zijn deze beesten nog niet erg actief (hopen we). Om een uur of 3 gooien we de eerste stukjes hout weer op het vuur. We proberen het vuur van vandaag aan te maken met de gloeiende kooltjes van gisteren. We klooien een minuut of 20 en hebben dan eindelijk een vlammetje. Ja een aansteker was makkelijker geweest maar we hebben hier tijd zat. Als we weer wat dode boomstammen zagen, komt er een mevrouw langs die ons waarschuwd voor de milieupolitie. Het is ten strengste verboden hout uit een nationaal park te zagen. Of de boomstammen nu nog rechtopstaan of als 20 jaar dood zijn; het mag niet. De reeds gezaagde boomstammetjes leggen we maar wat meer tussen de bomen en niet pal op ons plekje naast het kampvuur. Later in de middag helpen we nog 3 Duitsers om terug op het verharde gedeelte van de camping te komen. Helaas voor ons ploegen ze het pad waar wij de camping willen verlaten zo om dat wij hier de camping morgen niet meer kunnen verlaten, althans niet zonder hulp.
Ook vanavond genieten we weer van de warmte van het haardvuur en vallen we met de vlammetjes op de achtergrond in slaap.